Εγώ πατάω πάνω στην απάντηση που θέλω να δω και με πηγαίνει κανονικά στο post που έχει δοθεί η απάντηση... Μήπως πατάτε πάνω στο γαλάζιο πλαίσιο που λέει "Stardome* απαντήσεις"? Γιατί το πλαίσιο δεν είναι link... Μόνο οι ξεχωριστές απαντήσεις...
 
Εναλλακτικά, στο πάνω μέρος της πρώτης σελίδα, στο κεντρικό μενού, μετά την ένδειξη "ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ" υπάρχει το μενού "ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ". Πατάτε εκεί και σας βγάζει λίστα με όλες τις απαντήσεις που έχουν δοθεί...

I just love that girl!!

aquairina, χθες είχα βγει με μια φίλη, Σελήνη στους Ιχθύες επίσης... Μιλάμε αυτή η Σελήνη μπορεί να σβήσει όλο τον υπόλοιπο χάρτη σας αν δεν έχετε κανένα Κρόνο να σας μαντρώσει λίγο...

manini, την Υδροχοοσελήνη μου ακόμη κι εγώ δεν την αισθάνομαι δικιά μου μερικές φορές. Αυτόνομο κομμάτι του χαρακτήρα μου... Ανησυχητικό split... Το θέμα μου με τις Παρθενοσελήνες είναι ότι περιχαρακώνουν τόσο το συναισθηματικό τους κόσμο που υποφέρουν και οι ίδιες... Πχ νοιάζεται η Παρθενοσελήνη για κάποιον, θα φτάσει στα άκρα να τον περιποιηθεί, θα του παρέχει ότι έχει ανάγκη, θα του καθαρίζει το σπίτι και τα άπλυτα, θα κάνει τα πάντα γι' αυτόν σε σημείο εμμονής. Και απλά ένα "Σ' αγαπώ" αρκεί μερικές φορές - δεν θέλω να πάθεις υπερκόπωση επειδή με αγαπάς.
Κι όταν πας να τους το εξηγήσεις αυτό, σου λένε ότι δεν θέλεις να σου προσφέρουν γιατί δεν τους αγαπάς πραγματικά... Go figure!

aquairina, δεν το έχω γράψει εγώ, αλλά μου επιτρέπεις ένα σχόλιο, ε; Μου επιτρέπεις. Αυτή η Παρθενοσελήνη δεν είναι ότι πιο άπαλευτο υπάρχει συναισθηματικά??? (Εντάξει, με εξαίρεση τη σελήνη στα Ψάρια, που μερικές φορές δεν είναι Σελήνη, είναι ο Ατλαντικός ωκεανός εν μέσω καταιγίδας)

@manini: Δεν μπορείς να αποκοπείς από το συναίσθημα. Αυτό είναι μέσα σου, φωλιάζει και στέκει εκεί, θυμίζοντάς σου κατά καιρούς ότι υπάρχει και περιμένει τη σειρά του. Και ξέρεις ότι έχει δίκιο, αλλά του λες συνεχώς ''περίμενε κι άλλο λίγο, κι άλλο λίγο'' κι αυτό είναι κάτι που μεγαλώνει τις τύψεις και τις ενοχές. ότι κάτι κάνεις λάθος, ότι στις ζωές των άλλων χωράει το συναίσθημα, γιατί όχι και στη δική σου. Και ο καιρός περνάει, και οι ενοχές μεγαλώνουν... Και η αυτοπεποίθηση λιγοστεύει. Πώς μετά να πιστέψεις ότι αξίζεις την επιτυχία και ότι μπορείς να φτάσεις στο τέρμα; Μόνο αν δώσεις αέρα και φωνή στη χαρά,  στο συναίσθημα, στο λάθος, στην ανοχή... 

@apouli: Οι μοίρες καθορίζουν το αν υπάρχει όψη ανάμεσα σε δύο πλανήτες ή όχι. Δεν αρκεί μόνο να ξέρουμε ότι βρίσκονται σε απέναντι ζώδια για να πούμε ότι έχουμε αντίθεση, θα πρέπει επιπλέον οι πλανήτες να έχουν απόσταση 180 μοιρών, με ανοχή τις 8 μοίρες. Στο δικό σου χάρτη για παράδειγμα, ο Ήλιος είναι στις πρώτες μοίρες του Ταύρου, ενώ ο Κρόνος στις τελευταίες του Σκορπιού, άρα δεν υπάρχει αντίθεση. Η όψη που αφορά τον δικό σου Ήλιο θα συζητηθεί σε επόμενο άρθρο. Stay tuned! 

@krikri: Περισσότερο θα έλεγα σε επηρεάζει η όψη τετραγώνου Σελήνης-Κρόνου, αναφορικά με όσα γράφονται στο άρθρο. Το ότι ο Ήλιος είναι στον Αιγόκερω δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι ενοχικός άνθρωπος ή ότι βιώνεις δύσκολα τη σχέση σου με τον πατέρα. Αυτό εξαρτάται από τις όψεις που κάνει ο Ήλιος σου. Από την άλλη, ούτε βέβαια χάνεις τη σοβαρότητα και την αυστηρότητα με την οποία αντιμετωπίζει ένας Αιγόκερως κάποια κομβικά θέματα στη ζωή του. Απλώς, αν όλο αυτό γίνεται με εύκολο ή επίπονο τρόπο το καθορίζουν οι όψεις του Ήλιου. 

@topaz: Παρθένος και με Κρόνο θα είναι μάλλον δύσκολο να σου ξεφύγει κάτι για το οποίο δεν θα κάνει κριτική στον εαυτό σου ή και στους άλλους. Μπράβο σου που έχεις αρχίσει να το συνειδητοποιείς. Αν ο Κρόνος σου έχει καλές όψεις με κάποιους προσωπικούς πλανήτες, μπορείς να κρατηθείς από εκεί και να χρησιμοποιήσεις εκεί τον Κρόνο δημιουργικά. Αυτές οι μικρές ανάσες θα σε βοηθήσουν να βάλεις σε μία τάξη τα θέματα που χρήζουν προτεραιότητας και σημασίας στη ζωή σου, και για όλα τ΄ άλλα να δώσεις την έκταση που τους αρμόζει. Και μόνο όμως που προσπαθείς να βάλεις ένα τέρμα στο φαύλο κύκλο των ενοχών σου αξίζουν συγχαρητήρια! Keep up the good work! 

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και για τα εύστοχα σχόλιά σας! Το άρθρο αυτό στοχεύει στο να προβληματιστούμε για τις συμπεριφορές που κρύβονται πίσω από τις δύσκολες όψεις του Κρόνου με τα Φώτα, και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πανάκεια για όλους. Κάθε παρόμοια όψη χρωματίζεται και διαφορετικά στον προσωπικό χάρτη του καθενός και δίνει τις ανάλογες αποχρώσεις μέσα στη ζωή του. Ο σκοπός της ανάλυσης είναι περισσότερο ενδοσκοπικός και μάλλον προσπαθώ να βάλω ένα φρένο σε ατάκες του τύπου "α, δεν ξέρω, εγώ έχω τον Κρόνο στο χάρτη μου, άρα δικαιολογούμαι". Σε τι δικαιολογούμαστε; Στην απραξία, το φόβο, τη στασιμότητα; Όχι. Αναγνωρίζουμε τα λάθη των άλλων, τα λάθη τα δικά μας, το πρόβλημα και μετά προχωράμε στη λύση. Δεν γίνεται να θωρακιζόμαστε πίσω από δικαιολογίες. Ναι, η συνειδητοποίηση είναι το μισό βήμα. Και πολύ σημαντικό. Το άλλο μισό είναι η δική μας, προσωπική προσπάθεια να κάνουμε κάτι καλό για τον εαυτό μας, γιατί το αξίζουμε. Αυτή η αξία δεν είναι και το μήνυμα του Κρόνου;