Τέσσερις τα έχετε?

Επιτέλους μπήκαμε στον 21ο αιώνα...

Η φράση που έγραψα είναι ένας ορισμός της ευγένειας που δίνει ο Νίτσε στην Χαρούμενη Γνώση και τον έγραψα σαν φιλοφρόνηση στον lefterikritiko γιατί μου άρεσε το κείμενό του... (βρε τι έχουμε πάθει...να πρέπει να εξηγούμε ακόμα και αυτά που μας αρέσουν γιατί κάποιος τα παίρνει αλλιώς....)

και συγγνώμη ζήτησε και Κύριος φέρθηκε...

Αυτό που κάνει κάποιον ευγενή είναι ότι το πάθος που τον πλήττει είναι ιδιόμορφο, κι αυτός δεν ξέρει τίποτα για τούτη την ιδιομορφία.

λαχ είναι σίγουρο ότι όσο κοιτάμε στα μάτια το τέρας μετά απο λίγο αρχίζουμε να του μοιάζουμε...οπότε μετά απο μια ματιά για να θυμόμαστε πως είναι καλύτερα να αποστρέφουμε το βλέμμα... ο φασισμός του μικρομεσαίου επιδιώκει συνεχώς ένα μικρομεσαίωνα...σε τέτοιες εποχές τουλάχιστον καταλαβαίνουμε τι καπνό φουμάρει ο καθένας και διαλέγουμε πλευρά... όποιος ακροβατώντας πάνω στο φράχτη νομίζει ότι δεν διαλέγει -επειδή δεν θέλει να πέσει απο την μια ή από την άλλη πλευρά- πλανάται πλάνην οικτράν... έχει επιλέξει και μάλιστα τόσο ηχηρά που σου σπάει το τύμπανο...

Ο δεύτερος οίκος δεν είναι μόνο το χρήμα, αλλά και οι αξίες μας...οι αξίες μας που μας κάνουν να νοιώθουμε ασφάλεια, αυτά που μας αρέσουν και που δεν μας αρέσουν, η ικανότητά μας να ευχαριστιόμαστε, η αυτοεκτίμησή μας και τα αισθήματα που τρέφουμε για τον εαυτό μας, πως αντιδρούμε μέσα μας σε αυτό που είμαστε, οι προσπάθειες που κάνουμε για να αποκτήσουμε αξία, η ικανοποίηση ή η δυσαρέσκεια που αντλουμε απο το σώμα μας και τις αισθήσεις μας

Ο 11ος είναι οι φίλοι, η κοινωνικότητά μας, οι ελπίδες, οι προσδοκίες και η εμπειρία των στόχων που μοιράζεσαι μαζί με άλλους, η ευαισθησία μας στην "σωστή" συμπεριφορά όπως ορίζεται απο τις ομάδες που συμμετέχουμε, πως δεχόμαστε την αγάπη των άλλων. Είναι τα ιδανικά μας, η κοινωνικές πεποιθήσεις μας, ο ιδεαλισμός μας. Είναι τα χαρακτηριστικά των άλλων με τους οποίους θέλουμε να μοιάζουμε επειδή τους αγαπάμε- αγαπάμε κάποια χαρακτηριστικά στους άλλους και απεχθανόμαστε κάποια άλλα...

Μεταξύ τους ο 2ος και ο 11ος βρίσκονται σε τετράγωνο: η "ισότητα" που διακηρύσσει ο 11ος έρχεται αντιμέτωπη με το "Δικό μου" του 2ου. Ο 2ος θέλει να δημιουργήσει όρια, περιχαρακώσεις, ιδιοκτησίες ενώ ο 11ος θέλει να ανοιχτεί όσο το δυνατόν περισσότερο στις ομάδες, στην κοινωνία, στους Άλλους ομοϊδεάτες.. Το εγώ του 2ου δεν μπορεί να καταλάβει το εμείς του 11ου...
Έτσι μπορεί να υπάρξουν προβλήματα με φίλους που έχουν την πηγή τους σε οικονομικά προβλήματα. Ή μπορεί να υποστηρίζω με πολύ μεγάλη ορμή και πείσμα (2ος) τις ιδέες μου, τα πιστεύω μου, τις απόψεις μου (11ος). Ή μπορώ να κάνω πράξη (2ος) τα όνειρά μου και τις ιδέες μου(11ος). Ή αντιμετωπίζω σαν χειροπιαστό υλικό (2ος) τις αρχές και τα πιστεύω μου...

από το συγκεκριμένο ποστ? ναι...

ζηλιάρα...ε ζηλιάρα...lol....

ευτυχώς που υπάρχουν αυτά τα παιδιά αυτή τη στιγμή στους δρόμους και μας δίνουν λίγη απο τη χαμένη μας αξιοπρέπεια την ώρα που εμείς κάνουμε φιλολογικές συζητήσεις και πολλοί εξ ημών μιλάνε σαν συνταξιούχοι αστυνομικοί που έχουν ξεχάσει ότι δεν κυκλοφορούν πια με γκλομπς

η λογική μας έχει οδηγήσει εδώ που είμαστε...ή μάλλον αυτό που μας επιβάλλουν ως λογική...εδώ μας μίλησαν για το τέλος της ιστορίας και το θρίαμβο του νεοφιλελευθερισμού ως λογικη συνέπεια...