Η ημικρανία ξέρεις ειναι και καταπιεσμένος θυμός...Με τι έχεις θυμώσει;

Γιατί έτσι ...σου συμβαίνει κάτι σοβαρό;

Ούτε εγω ειμαι καλα, αλλά το παλεύω...

Καλησπέρα...Εδώ είναι και οι άλλοι...Δεν ειμαστε μονοι μας-)

Ελα εδώ ειμαι -)))

JohnnyG για τα γενέθλιά σου σού στέλνω τις "τέσσερις βουδιστικές ευχές" που απλοποιημένα πρόκειται για το: Να παλεύεις ενάντια στις κακές τάσεις σου. Να παραδίνεσαι μέχρι τέλος στη σπουδή. Να τελειοποιείσαι μέσα στο μέτρο του δυνατού και τέλος "όσο κι αν είναι πολλά τα πλάσματα που περιπλανώνται μέσα το πλάτος των τριών κόσμων", θέλει να πει μέσα στο σύμπαν, "να εργάζεσαι για να τα σώσεις". Από την ηθική συνείδηση μέχρι τη διανοητική γνώση από τη καλυτέρευση του εαυτού μας μέχρι την αγάπη των άλλων και τη συμπόνια μας για αυτούς όλα υπάρχουν μέσα σε αυτό το παλιό κείμενο των εικοσιέξι αιώνων. Σου εύχομαι να τις εφαρμόσεις. Έστω και μια φορά στις χίλιες. Αλλά ακόμα και να τις σκεπτόμαστε είναι ήδη κάτι. ΥΓ Το κομμάτι που έγραψες είναι αριστούργημα. Είχα καιρό να διαβάσω κάτι τόσο ουσιαστικό και εμπνευσμένο.

Ας συνεισφέρω κι εγώ στο Συμπόσιο για τον Κρόνο. Οι κατά βάση δυσάρεστες εμπειρίες που συνδέονται με τον Κρόνο είναι προφανώς απαραίτητες όπως και εκπαιδευτικές σε πρακτικό όπως και σε ψυχολογικό επίπεδο- ο Κρόνος ονομάζεται και Συμπαντικός Δάσκαλος. Είτε χρησιμοποιούμε ψυχολογικές προσεγγίσει είτε μεταφυσική το γεγονός παραμένει ένα: οι άνθρωποι δεν αποκτάμε ελεύθερη βούληση παρά μόνο μέσα από την ανακάλυψη του εαυτού μας και δεν προχωράμε στην ανακάλυψη του εαυτού μας παρά μόνο αν πιεστούμε πάρα πολύ, πονέσουμε πάρα πολύ κι έτσι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να σκύψουμε και να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας. Παρόλο που ελάχιστοι αστρολόγοι βρίσκουν τον Κρόνο ευχάριστο φίλο όλοι συμφωνούν ότι η Κρόνεια εμπειρία είναι απαραίτητη. Όποιος έχει κάποια εποχή βιώσει επαναλαμβανόμενες καθυστερήσεις, απογοήτευση διάρκειας, φόβους, περιορισμούς, απαγορεύσεις, χωρισμούς, πόνο, αίσθηση αποτυχίας, αρρώστια, απελπισία και αφόρητη μοναξιά έχει βρεθεί κάτω από ισχυρές κρόνειες επιρροές. Συνήθως αυτές οι εμπειρίες είναι δυσανάλογα πιο δύσκολες από ότι θάπρεπε ή από ότι περιμένει κανείς και συνήθως ελάχιστα πράγματα μαθαίνουμε για τη σημασία τους ή για την εσωτερική αξία της εμπειρίας. Μόνο πως να προφυλασσόμαστε περισσότερο μαθαίνουμε και πως να γινόμαστε περισσότερο πρακτικοί. Όλος αυτός ο πόνος μόνο και μόνο για να γίνουμε επιφυλακτικοί και προσεκτικοί; Δεν υπάρχει τίποτα που να σιχαινόμαστε περισσότερο από το να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεών μας και της μοίρας μας παρόλο που όλοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι. Και όταν αποφασίζουμε να αναλάβουμε την ευθύνη μας το κάνουμε με βαριά καρδιά, ονομάζουμε την εμπειρία εφιαλτική, βιαζόμαστε να τελειώσει η ανάληψη της ευθύνης μας μόλις η κρίση περάσει και ξαναγυρνάμε στα ίδια χωρίς να έχουμε μάθει απολύτως τίποτα. Τότε είναι που έρχεται το δεύτερο κύμα του πόνου. Αφού δεν έμαθες αναγκαστικά το μάθημα θα πρέπει να επαναληφθεί. Δεν γίνεται καθόλου συζήτηση για τη χρησιμότητα του Κρόνου. Μένοντας στα γεγονότα που αντιμετωπίζουμε ως παράλογα τη στιγμή που συμβαίνουν δεν μας μένει χρόνος για να δούμε τι σημαίνουν όλα αυτά τα δυσάρεστα που ζούμε και πως μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε σαν ευκαιρίες για να εξελιχθούμε. Το μόνο που ακούμε είναι υπομονή, αυτοσυγκράτηση, μην τρελαίνεσαι θα περάσει, υπάρχουν και χειρότερα, δεν μπορεί τα πράγματα θα αλλάξουν κλπ. Ακομα και οι αστρολόγοι που είναι εξοικειωμένοι με τον Κρόνο και τον θεωρούν ως τη μεγάλη ευκαιρία για εσωτερική μεταμόρφωση δεν μπορούν να συμβουλεύσουν παρά υπομονή, ηρεμία και θετική σκέψη. Ίσως γιατί αυτό που θέλει από εμάς ο Κρόνος και από τις ψυχές μας είναι ότι σαν τον Πάρσιφαλ όταν βρίσκεται στο κάστρο και αντικρίζει το Ιερό Δισκοπότηρο πρέπει να ρωτήσουμε ΓΙΑΤΙ. Είναι πιθανόν ότι κάθε καθυστέρηση, κάθε φόβος, κάθε απογοήτευση και κάθε πόνος πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως μέσα για να γνωρίσουμε καλύτερα τους μυστηριώδεις μηχανισμούς της ψυχής μας και ότι μέσα από τέτοια αντίξοα βιώματα σταδιακά φτάνουμε να αναρωτηθούμε και να απαντήσουμε στην ερώτηση: Ποιο είναι τελικά το νόημα της Ζωής μου;

Γεια σου Pink Angel ήδη τελείωσα τον Άρη και τον έχω δώσει...φαντάζομαι σήμερα αύριο θα μπει...

Nira εφ΄όσον αρνείστε τον διάλογο με το επερχόμενο κι εγώ κάνω δημόσιες σχέσεις στο επερχόμενο έχω την αίσθηση ότι οι δρόμοι μας δεν διασταυρώνονται. ΥΓ. Τι σημασία έχουν όλα αυτά...Έχει μιαν υπέροχη μέρα έξω. Ας την απολαύσουμε.

Γειά σας κορίτσια και αγόρια...Caracas δεν εχω δει να με ρωτάς κατι ..αν θέλεις ξανακάνε την ερώτηση και θα στην απαντήσω το βράδυ γιατί τώρα πάω γυμναστήριο -))