Συνεχίζοντας τη σκέψη του giath να προσθέσω ότι χωρίς όψεις Κρόνου δεν υπάρχει σχέση διαρκείας...σε όλες τις μακρόχρονες σχέσεις υπάρχουν δύσκολες όψεις μεταξύ Κρόνου του ενός και προσωπικών πλανητών (Ήλιου, Σελήνης, Αφροδίτης, Άρη, Ερμή του Άλλου). Κι αυτό δεν έρχεται σε αντίφαση την αίσθηση αγάπης που έχουμε: έχοντας τη σχέση με την Μητέρα σαν υποδειγμα για τις σχέσεις της ζωής μας, η μητρικη αγάπη περιέχει πειθαρχία, αυθεντία, περιορισμούς, όρους, φόβο, άγχος ακόμα και σκληρότητα για το "καλό του παιδιού"... Έτσι πολλές φορές η σκληρότητα του Κρόνου εκλαμβάνεται απο τον/την σύντροφο ως αποδειξη αληθινής αγάπης και μεγάλου ενδιαφέροντος...
Όπου υπάρχει Κρόνος υπάρχουν δύσκολα μαθήματα που δίνονται και λαμβάνονται με αποτέλεσμα μια σχέση υπο εξέλιξη. Μεχρι να βρεθεί η ισορροπία, να χαλαρώσει ο Κρόνος και να γίνει πιο συνειδητός ο προσωπικός πλάνήτης υπάρχουν καχυποψία, περιορισμοί, έλλειψη εμπιστοσύνης, τυπικότητα, ψυχρότητα και καθόλου αυθορμητισμός. Όμως όπως συμβαίνει πάντα με τον Κρόνο η επιμονή και η αλήθεια των αισθημάτων διακαιώνουν τη σχέση.