στο όχι πολυ μακρινό μέλλον δεν θα υπάρχουν εργάτες, ή μάλλον δεν θα υπάρχουν άνθρωποι που θα εργάζονται έξω από το σπίτι...τα ρομπότ δημιουργούνται ήδη ως καινούργια εργατική τάξη-
οχι μωρέ όλοι και όλα ίδια είναι... ώχου μωρέ δεν βαριέσαι, φταίω εγώ φταις εσύ, φταίει κι ο Χατζπετρής, δηλαδή κανένας....ο ένας έχει τα νευράκια του και σκοτώνει ότι βρίσκει μπροστά του και οι άλλοι κυνηγάνε μπεκάτσες στα Εξάρχεια και κατά λάθος πυροβολούν αστυνομικούς...όλοι σε ένα καζάνι βράζουνε... εμείς να είμαστε καλά να σχολιάζουμε, να παπαρολογούμε ανερυθρίαστα, να βγάζουμε δεκάρικους υπέρ μιας αφηρημένης Ελευθερίας, μιας πιο αφηρημένης αντικειμενικότητας και μιας τρομακτικής αδυναμίας να βάλουμε προτεραιότητες... σε μια τραμπάλα επάνω να εξισώσουμε, να τεμαχίσουμε, να φέρουμε στα μέτρα μας για να βγούμε όλοι ίδιοι, ξεφτίλες, αδιάφοροι, ο αποχαυνωμένος, ευνουχισμένος μέσος άνθρωπος....
είμαι σίγουρος ότι την ωρα που ο Άλέξαδρος πέθαινε δολοφονημένος εν ψυχρώ απο τον αστυνομικό κάποιοι ψιθυριστά άρχισαν να προσεύχονται να σκοτωθεί και κάποιος απο την άλλη πλευρά για να την πουν σε αυτούς που οργίστηκαν για αυτήν την κτηνωδία...και ώ του θαύματος συνέβη: κάποιοι θέλησαν εν ψυχρώ να δολοφονήσουν αστυνομικόύς..κι έτσι οι "αντικειμενικοί" άρχισαν το πάρτι..ένα πάρτι επί πτωμάτων,γιατί είναι αντικειμενικοί αυτοί, γιατί ξέρουν καλύτερα αυτοί, γιατί όλοι είμαστε ίδιοι, σαν τα μούτρα τους...
Ο caon έχει συγκλονιστικά χαοτικό λόγο που δημιουργεί ένα απαράμιλλο στιλ σε επίπεδο σουρεαλιστικού μανιφέστου... caon is pure style.... τα κείμενά του είναι μινι ταχυδράματα...