εξω κανει κρυο και εγω ειμαι μεσα για να διαβασω και να ολοκληρωσω κατι εργασιες....το μονο πραγμα που κυριαρχει στην καθημερινοτητα μου αυτο το καιρο ειναι δουλεια, δουλεια και τιποτα αλλο.....κουραστηκαα θελω κατι να ερθει στην ζωη μου και να μου τι αλλαξει,,,,,φταει και αυτη η αντιθεση κρονου σεληνης πανω στο κεφαλι μου.....εσεις πως ειστε??

Μια κορνα αυτοκινητου ακουστηκε,υστερα το σφυριγμα των φρενων,το αυτοκινητο γλιστρισε πανω στην ασφαλτο,η παλια μου ΤDM μηχανη χτυπηθηκε απο κατι που ουτε προλαβα να δω.Ο οδηγος ειχε περασει το φαναρι με κοκκινο.Για λιγο ενιωσα να ιπταμαι στον αερα,επειτα επεσα κατω σαν να ειχα πεσει απο 3 οροφους.Λιγο πιο μακρια ακουσα την μπεμπα να διαλυεται σε κομματια.Καπου εδω χανω τις αισθησεις ...

Όπως περιμένει το χώμα τη βροχήέτσι ποθεί και το δικό μου σώμαη Θεά σου στο κορμί μου ευστοχείδίνει ζωή στο σαρκικό μου γιόμαOπως παίζει το ρυάκι με τη γηόνειρο τρελλό ,έτσι να σ αγαπήσωΜόνο όταν έρθει η ροδαυγήΧέρια δειλά ,κορμιά ζεστάκαι εκεί θα σιωπήσωΌνειρα, να μείνουν δεν μπορούνΛίγο και ματαφεύγουνΜπροστά στη μέρα αποχωρούνΣε τρύπες καταφεύγουνΚι ας είναι το μόνο φως ...

 Σημερα αληθεια δεν ειχα σκοπο να γραψω.. Και δεν το κανω.  Διαβασα ομως αυτο στο ιντερνετ και επειδη με συγκινησε, σκεφτηκα οτι και αλλος ενας να το διαβασει ακομα, χαμενο δεν παει..Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς απο όσους ...

Μόνο τώρα καταλαβαίνω τη φίλη μου την τοξοτίνα.. Για δύο μήνες η ζωή μου στο pause. Και μετά θα τρέχουμε σαν τους Βέγγους.. Αυτή τη στιγμή δεν έχω χρόνο να κάνω τίποτα και έχω όλο το χρόνο του κόσμου στα χέρια μου.Δύο μήνες σε σταματημένη οθόνη, what??? Δεν μπορώ θα τρελαθώ! Πάω να βγάλω εισητήρια......! Θα ξαμοληθώ στα αεροδρόμια να ξελυσσιάξω.. ...

Περίμενα χωρίς να βιάζομαι.Σήμερα, θα μπορούσα ίσως να πω ότι έπρεπε να τα εγκαταλείψω όλα νωρίτερα. Μα θα ήταν λάθος, δεν μπορούσα να το κάνω, δεν θα είχα τη γνώση που απέκτησα στη συνέχεια. Πάντα μένει ένα άγνωστο κομμάτι του αύριο, ένας κίνδυνος που δεν έχει αποτιμηθεί. Δεν παίρνει κανένας μια τέτοια απόφαση για να αποδεχτεί ύστερα τη ρουτίνα της ...

(Σε αυτο το ποστ θα προσπαθησω να δωσω μια αισθηση του 12ου οικου μεσα απο την προσωπικη μου εμπειρια.)   Εχουν ειπωθει πολλα για το 12 οικο.Καμια φορα νιωθεις πωςισχυουν τοσο..οσο.  Που βρίσκεταιαληθεια; Δεν θα μπορουσα να δωδω σαφες απαντησεις. Το μονο που μπορώ να κανω είναινα εκφράσω τις εμπειρίες μου.  Θυμάμαι ως παιδί πως αγνοούσα το σώμα. Ενιωθα πάντα το σώμαξένο πάνω ...

   And you don't even boast of your extra-fine life or your flash ship upholstery,All I can recollect - 'You better wear your best white dress'Your .. Whole .. Life ..where is my mind??   http://www.youtube.com/watch?v=-xlgs_6NF5I

Το αληθές απόβαρον ενός ανθρώπου ισούται με τις αγάπες, τον οίκτο και την αηδία που ένιωσε στη ζωή. Δύο μεγάλες αδικίες εγνώρισα: την φτώχια και την ερωτική καταφρόνια. (Ηλίας    Πετρόπουλος )... ...ανεβάζει η άλλη στάτους κι έχει για profile picture ...Δυο Βυζιά ---> Νταξ'...    http://www.youtube.com/watch?v=GCOIeYSwbXs

Τελος μιας εποχης http://youtu.be/NoBFhdeR9PE