Και ποιά είναι αυτή η νεφέλη που κυνηγάει πάντα τους έρωτες; Είναι τόσο μικρή και της φαίνονται τόσο μεγάλοι; Είναι τόσο μακριά και δεν μπορεί να τους φτάσει; Πόσο μπορεί και δεν μπορεί ποτέ περισσότερο; Πόσα θέλει και παίρνει πάντα λιγότερα; Ποιός της χρωστάει και της οφείλει την ευτυχία της;  Και ποιά είναι αυτή η νεφέλη που φοβάται τόσο να μεγαλώσει; ...

Έλα ώρα να μαζεύουμε.. Πάρε το ρεφάρισμα και τα ρέστα σου, στρίμωχτα σε κούτες και βαλίτσες. Ώρα να μαζευόμαστε σπίτια μας. Για όσο.. Παρτίδες είναι τα χρόνια. Αυτή τελείωσε, πάμε για την επόμενη.http://www.youtube.com/watch?v=RBumgq5yVrA 

Θα μου ήταν πολύ εύκολο να πατήσω το "off" κανονικά. Γιατί έτσι λειτουργώ, κατά κανόνα- αν κάτι δεν βγαίνει δεν το πολυκουράζω (και καλά), ειδικά αν εμπλέκονται και άλλα άτομα που δεν φταίνε σε τίποτα. Το πρόβλημα είναι ότι προσπαθώ εδώ και μια βδομάδα και δεν δουλεύει η μαλακία. Και καλώς ή κακώς αυτό δεν το βρίσκω συχνά. Εγώ. Και ...

Καλό το pause, δεν λέω. Και δεν θα πω και τίποτα αν συνεχιστεί. Μετά τις εκλείψεις έμαθα να το βουλώνωAfter all the drama, εκτιμάς την πεζή ρουτίνα- είναι μυοχαλαρωτική αν μη τι άλλο.Έμαθα επίσης ότι βοηθάει να λες με βλέμμα αφηρημένο και στυλ μπλαζέ "Όλα για κάποιο λόγο γίνονται"..Ας έρθουν όπως έρθουν τα πράγματα, like i give a shit.  Λέω όμως ...

Και τώρα πως το εξηγώ.. Είναι αυτή η αναμονή που παίζει σε λούπα παράλληλα με την πραγματική σου ζωή. Είναι αυτή η σκέψη που παρεμβάλεται σαν θόρυβος, σαν κακό σήμα.Κακό κάρμα, κακό timing, κακό χρόνο να ΄χει.Κι εγώ που πάντα πίστευα στη μαγεία, την έχασα.  https://www.youtube.com/watch?v=2dH289KxkGw&feature=share 

Περίμενα. Και μετά χτύπησα για μια τελευταία φορά να δω αν θα βγείς. Δεν βγήκες ούτε τώρα.Νομίζω ήρθε η ώρα να βγω εγώ. Εκεί έξω.https://www.youtube.com/watch?v=dMia7HJR2l4 

Κοίτα να δείς που πέσαμε πάλι μούρη με μούρη ρε εαυτέ.. Περίεργη συνάντηση, είχα να σε δώ και καιρό. Μια αμηχανία την είχα, το παραδέχομαι, μην κοιτάς που το έπαιζα άνετη και ψαρωτική πάλι. Περίεργη συνάντηση σε περίεργο backround αλλά δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς τώρα που το σκέφτομαι. Οπότε, θα τα λέμε μάλλον..  http://www.youtube.com/watch?v=PNSzTN7rI5w 

Είναι λες και κάπου με άφησα και τη θέση μου πήρε μια ξένη. https://www.youtube.com/watch?v=6MH9qWemtPo 

Λοιπόν, είναι η πρώτη κυριακή του Οκτώβρη. Ήθελα να έχω ξυπνήσει κάπου αλλού. Στο κρεβάτι κάποιου, σε κάποια άλλη χώρα, σε κάποια άλλη πραγματικότητα. Θέλω να μην μείνω έτσι για πολύ ακόμα. Υ.γ. 1η μέρα ανάδρομου. Καλά ξεκινήσαμε.  https://www.youtube.com/watch?v=5OCQqAPTSGc 

Και ήθελα να πω εγώ τώρα, ουουου.. Είναι από αυτές τις κακές μέρες. Αυτές που οι δρόμοι δεν είναι στρωμένοι με κόκκινα χαλιά, που δεν επικοινωνείς, που είσαι λίγο οφ. Το κακό το οφ. Το ουφ, δηλαδή. Που θες να τα παρατήσεις όλα και να γίνεις πριγκίπισσα ή κάτι άλλο στο ίδιο μοτίβο, ίσως χωρίς τα πρωτόκολλα. Άλλη μια κακή μέρα. ...