Προσπάθησε να του γλυκάνει τις πληγές. Μύριζε γλυκάνισο απο μακριά, γλυκάνησο μύριζαν οι πληγές.Γλυκάνισο και βασιλικό. Κάποιος είπε: " Για δες αλλοκοτιά, αίμα δεν  δεν έπεσε χαμω. Σαν να μην είχε δράμι απο τούτη την ομορφιά."Κι εκείνη τον σκούπιζε, του σκούπιζε τα πόδια σαν ταχα να κυλάγαν αίματα. Τον εαυτό της να ξεγελάσει , πως ταχα έχει γιο.Πως ταχα είναι μαζί ...

   http://www.youtube.com/watch?v=pSyZO1-Ws7k&feature=related   Κάτι ξέχασες,κάτι δεν είπες,κάτι ξέχασες ,κάτι δεν είπες εξιστορώντας ξένες λύπες.  

Δεν ξερω αν φταιει η πανσεληνος ή που ξεκουραστηκα , αλλα ειμαι σε μια αλαφρια διαθεση κι επειδη βλεπω οτι δεν ειναι ολοι ετσι λεω να κανουμε κατι να το αλλαξουμε.. Αλλα θελω συμμετοχη.. Θελω να βρειτε και να ποσταρετε ΤΟ τραγουδι που ακουει ο καθενας/καθεμια τις μερες/ωρες εκεινες που θελει να ανεβασει τη διαθεση του..! Αυτο ειναι το δικο μου ...

θα θελα να μαθω αν και οι υπολοιποι διδυμοι του ζωδιακου ειναι το ιδιο  χαλια οπως εγω?? δεν υπαρχει τπτ στην ζωη μου τα παντα εμεινα στασιμα εδω και κατι μηνες η ψυχολογια μου ερχεται στιγμες που πιανει πατο.... δεν ερχεται κατι να μου αλλαξει την ζωη βαρεθηκα κουραστηκα.....

Παντα βρισκω καταφυγιο και συμπαθεια στους "δευτερους ρολους".. Εκει που η πιεση ειναι λιγοτερη, οι προσδοκιες του θεατη μικροτερες και ο χαρακτηρας ελευθερος να ειναι και να δρα χωρις νορμες..                  Στην πραγματικη ζωη, υπαρχουν ανθρωποι που γεννιουνται "πρωταγωνιστες" και αλλοι που ειναι προορισμενοι να ζουν στη σκια καποιου αλλου? Ή ήμαστε ολοι πρωταγωνιστες της ζωής μας?                    Σε ενα κοσμο γεματο ήρωες και ...

Tότεη Αλμήτρα είπε: Μίλησε μας για την Αγάπη.Κι εκείνος, ύψωσε το κεφάλιτου κι αντίκρισε το λαό κι απλώθηκε βαθιά ησυχία.Και με φωνή μεγάληείπε:Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, Μόλο που τα μονοπάτια τηςείναι τραχιά κι απότομα. Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν,παραδώσου, μόλο που το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγεςτης μπορεί να σε πληγώσει.Κι όταν σου ...

Θα ανατείλει τωρα,Εκει που πεθαίνουν τα ονειρα. Φυσική νομοτέλεια πουδιαχέεται στο άπειρο  επ άπειρων. Κοιμάται ο ήλιος, πριγκίπισσεςΜην τον ξυπνάτε..Κοιμάται τον ύπνοΤου μικρού θανάτου. Θα ανατείλει τώρα και θα ξεχαστώ.Ωσαν σβησμένο άστρο.Κι όσα ροβόλια έθρεψε θα μαραζώσουν.Ετσι είπαν οι θεοί πρέπει να γίνεται.Ετσι κι αυτός κάνει. Μαύρισε ο ήλιος.Εριξε ένα πέπλο σαν τη Χαρίκλεια,Τη μανα του Οδυσσέα και χώθηκε στη θάλασσα,Μαύρισε ο ήλιος,σιώπησε,κρύφτηκε μεσα ...

Bγήκε μπροστά στην ομήγυρη  με ένα κύπελο στο χέρι υψωμένο.Περπατούσε τελετουργικά ,τα μάτια του είχαν χαθεί,είχαν πάρει το πιο βαθύ μαύρο χρώμα του σύμπαντος.Εκεί πουδεν υπάρχουν όνειρα ή εκεί πουτα όνειρα γεννιούνται πριν γίνουν όνειρα.Ακαθόριστες δυνάμεις,δεν θυμίζουν τίποτε απο συνείδηση, απο σεληνιακά έτη, απο γεννοβολήματα του ήλιου ,αστέρες, και φώς. Εκεί πεθαίνει το καθετί μέσα στο σκοτάδι και γεννιέται ξανά ...

Η ψυχολογική μου διαθεση με γεγονοτα που αφορουνε κυριως την υγεία μου αλλα με εχει καταντήσει να ειμαι ενα βήμα πριν το τρελοκομείο.Το μονο που με κραταει ειναι η οικογενεια μου και καποιοι ισως φιλοι μου...Μηπως μπορείτε να μου πείτε τί να προσέξω και πότε θα πάρω την αισιοδοξία μου πίσω?Αναρωτιέμαι αν ήμουνα καλά στα επαγγελματικα και στα αισθηματικά μου ...