Παιδια καλημερα. Εχω εδω και μερες μια απορία. ΓΙατι καταστρέφω ότι ωράιο με προσεγγίζει? Γιατί εξαιτίας της ανυπομονησίας μου, πατάω πάνω σε ανθρώπουσ χωρια να τουσ αφήνω χρόνο και χώρο να εκφραστούν? Γιατί τώρα νοίωθω τόσο δυστηχισμένη που θέλω να πεθάνω από ντροπή για αυτο που ΔΕΝ εκανα ενω έπρεπε να κάνω?

Πιστέυει κανεις σας οτι για ολο αυτο ευθύνεται ο χάρτης μου και οι πλανλήτες εν γένει? Ειμαι φτιαγμένη για να καταστρέφω? Αν σας δώσω τα στοιχέια μου μπορείτε να με διαφωτίσετε εστω και λίγο? Θα το ήθελα πολύ. 10/8/83 22.00 Αθήνα.

Σας ευχαριστώ