Αυτή η ρημάδα η ψυχη , δένεται μόνη της και δεν ρωτάει πως , ποτε και γιατι . Εσυ της οφείλεις να δώσεις τη μάχη σου , να παλέψεις με όλο σου το ειναι για όλα όσα λαχταράει ( η ψυχη ) . Δεν υπαρχουν σωστα και λάθη , υπαρχουν μονο πράγματα που μας φέρνουν πιο κοντα στο όνειρο η στις πιο κρυφές μας επιθυμίες . Εαν δεν αξιζει να παλέψεις με όλο σου το ειναι αυτή η μάχη τοτε τι ;
Καλημέρα ...
Καλύτερα να ζεις κάτι και να τρως τα μούτρα σου παρά να πεις κάποια στιγμή αν είχα κάνει αυτό τώρα θα ήμουν έτσι....Στον έρωτα τα παίζεις όλα...πόση πια λογική να χωρέσει στην καρδιά;
Infernal, όταν μπει το πρέπει έχεις ήδη φύγει! απλά περιμένεις την κατάλληλη στιγμή!γιατί κάνεις υπομονή...λόγω
συνήθειας!! είναι δύσκολο όταν φτάσεις στο σημείο να επιλέξεις λογική ή συναίσθημα... είναι το ερώτημα η αγάπη φτάνει; η αγάπη και ο έρωτας είναι τόσο όμορφα αλλά δεν έρχονται πάντα! υπάρχει μόνο μία φορά που έρχονται μαζί αλλά φοράει 'μάσκα' και η αγάπη
γίνεται ένας αδιάκοπος αγώνας... εκεί έρχεται και ο φόβος...φοβάσαι θα χαθείς...αλλά δεν χάνεσαι..περνάς
απλά στην αντίπερα όχθη..από το εγώ στο εμείς...! στο εμείς που όλοι το θέλουμε και πρέπει να είσαι καλά εκπαιδευμένος να το δεις! αλλά η ζωή δεν έχει εγχειρίδιο! μπαίνεις και κολυμπάς!ή ξέρεις καλά να κολυμπάς ή όχι! ή έχεις εκπαιδευτεί ή όχι αλλά αυτό έρχεται μετά… και πάντα στο διάβα μας έρχονται άνθρωποι διαφορετικοί από εμάς που μας συνταράζουν
το είναι μας και κάποια στιγμή στεγνώνει η ζωή... αλλά πάλι βγαίνει μία σπίθα...ένα φως και σου λέει προχώρα! γιατί πρέπει..γιατί θες να ζήσεις..θα ξαναπέσεις αλλά σήκω!!! παίρνει χρόνο και όταν γιάνεις τα βλέπεις αλλιώς! και μέσα από όλα αυτά μαθαίνουμε... η πραγματική αγάπη θέλει όρια...θέλει ολοκληρωμένες προσωπικότητες... θέλει να είσαι τυχερός στο ταξίδι της ζωής να βρεις και έναν ολόκληρο
άνθρωπο που με τις πληγές του και τις δικές σου θα ανοίξετε το δρόμο... δεν ψάχνουμε το άλλο μας μισό!ένα ολόκληρο να συμβαδίζει μαζί μας! Και θέλει να μιλάς!!να ανοίγεσαι…να συζητάς… όταν θες να προχωρήσεις πρέπει να βάλεις το μαχαίρι στο κόκκαλο και
προχωράς!!
................Γιατι μερικες φορες πρεπει
Καλημέρα ...
όταν μπει το πρέπει έχεις ήδη φύγει!
απλά περιμένεις την κατάλληλη στιγμή!γιατί κάνεις υπομονή...λόγω
συνήθειας!!
είναι δύσκολο όταν φτάσεις στο σημείο να επιλέξεις λογική ή συναίσθημα...
είναι το ερώτημα η αγάπη φτάνει;
η αγάπη και ο έρωτας είναι τόσο όμορφα αλλά δεν έρχονται πάντα!
υπάρχει μόνο μία φορά που έρχονται μαζί αλλά φοράει 'μάσκα' και η αγάπη
γίνεται ένας αδιάκοπος αγώνας...
εκεί έρχεται και ο φόβος...φοβάσαι θα χαθείς...αλλά δεν χάνεσαι..περνάς
απλά στην αντίπερα όχθη..από το εγώ στο εμείς...!
στο εμείς που όλοι το θέλουμε
και πρέπει να είσαι καλά εκπαιδευμένος να το δεις!
αλλά η ζωή δεν έχει εγχειρίδιο!
μπαίνεις και κολυμπάς!ή ξέρεις καλά να κολυμπάς ή όχι!
ή έχεις εκπαιδευτεί ή όχι
αλλά αυτό έρχεται μετά…
και πάντα στο διάβα μας έρχονται άνθρωποι διαφορετικοί από εμάς που μας συνταράζουν
το είναι μας
και κάποια στιγμή στεγνώνει η ζωή...
αλλά πάλι βγαίνει μία σπίθα...ένα φως και σου λέει προχώρα!
γιατί πρέπει..γιατί θες να ζήσεις..θα ξαναπέσεις αλλά σήκω!!!
παίρνει χρόνο και όταν γιάνεις τα βλέπεις αλλιώς!
και μέσα από όλα αυτά μαθαίνουμε...
η πραγματική αγάπη θέλει όρια...θέλει ολοκληρωμένες προσωπικότητες...
θέλει να είσαι τυχερός στο ταξίδι της ζωής να βρεις και έναν ολόκληρο
άνθρωπο που με τις πληγές του και τις δικές σου θα ανοίξετε το δρόμο...
δεν ψάχνουμε το άλλο μας μισό!ένα ολόκληρο να συμβαδίζει μαζί μας!
Και θέλει να μιλάς!!να ανοίγεσαι…να συζητάς…
όταν θες να προχωρήσεις πρέπει να βάλεις το μαχαίρι στο κόκκαλο και
προχωράς!!