Τί αλλόκοτα πράγματα συμβαίνουν σ' αυτή τη ζωή... Για την άλλη δεν γνωρίζω, αυτό που λέω συνήθως είναι πως εδώ ειναι η κόλαση, εδώ και ο παράδεισος.. Παρά την κόλαση των τελευταίων 2 1/2 ετών, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είναι θετικό να μας εκπλήσουν οι άνθρωποι κι ας είναι αυτή η έκπληξη αρνητική.
Αν σκεφτώ το ενδεχόμενο να πάψω να εκπλήσσομαι, τότε κάτι θα έχει πεθάνει μέσα μου.. Δεν θα έχω τίποτα να περιμένω, αφού όλα θα είναι τόσο δεδομένα και τόσο προβλέψιμα. Οι αντιδράσεις των ανθρώπων, το θάρρος τους, το θράσος τους, η δοτικότητά τους, η ψυχική και συναισθηματική τους ένδεια..
Τρομερή αυτή η έκλειψη, αλλά όπως είπε και ο Πανόπουλος: ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται...

Μια βρεγμένη πατόκορφα :)