αυτο, που φτανεις σε σημειο να συνειδητοποιεις οτι το μυαλο σου βρισκεται πλεον μεσα στο κεφαλι και ενθυμουμενος συμπεριφορες σου που αναγονται στο παρελθον, να θελεις να χτυπησεις το κεφαλι σου στον τοιχο, στο τραπεζι, στη ντουλαπα(σε ο,τι σου βρισκεται τελοσπαντων) απο τη μ@λ@κι@ που σε εδερνε..........οταν νιωθεις οτι τα πραγματα που εκανες πριν 2 χρονια και ο τροπος που αντιμετωπιζες τις σχεσεις σου και τον εαυτο σου, ειναι πλεον τοοσο διαφορετικος που σου ερχεται να μπεις στη χρονομηχανη και να κανεις μια καλη κουβεντουλα με τον πριν 2 χρονια εαυτο σου, αν χρειαστει να του ριξεις και καμια σφαλιαρα μπας και συνελθει και δεν επιδοθει στις μ@λ@κιες που συνηθιζε.......... Ενταξει, τωρα μπηκα στα 23, η ποινικη ανηλικοτητα φτανει και μεχρι τα 21, εχω καποια ελαφρυντικα.....αλλα γιατι να μην μπορω να τα δωσω στον εαυτο μου;; Γιατι αυτη η αντιμετωπιση και η αδυσωπητη αυτοκριτικη;;