παρακαλώ περιμένετε...

Γονεις και συντροφος..

  • dorinaki @ 24.02.2011 21:37
    Ευχαριστώ για την απάντηση... Δεν έχω στο μυαλό μου ότι κάπου έχει δίκιο η μάνα μου γιατί πολύ απλά κρίνει μόνο από την ηλικία και αρνείται οποιαδήποτε επαφή μαζί του. Μόνο ένα "Γεια" έχουν πει... Το ότι δε δίνει μια ευκαιρεία να γνωρίσει τον άνθρωπο μου είναι αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο και το ότι δεν έχω βρει τον τρόπο να την πείσω... Όσο κ αν προσπαθώ!!!
  • dorinaki @ 24.02.2011 22:19
    Πολύ σωστά!! Αγαπιόμαστε πάρα πολύ και με σκοτώνει που οι 2 τους (μαμά και γαμπρός) δεν μπορούν να έρθουν σε επαφή.... Πόσο θα ήθελα να τα είχα όλα... Θα ήταν το ιδανικό για μένα. Σ'ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά που μου είπες.. 'Ενεση κουράγιου μου έκανες!!! Γιατρέ μου!!
  • 12pm @ 24.02.2011 23:28
    Απο προσωπικη μου και μονο εμπειρια θα μιλησω γιατι κι εγω στην ιδια θεση ημουν πριν απο χρονια, αρκετα μεγαλυτερος απο εμενα συντροφος και μητερα καθετη. Το παλεψα, το παλεψα, γιναμε εχθροι με την μητερα μου, τον παντρευτηκα, καναμε και δυο παιδια και πριν απο 1 χρονο ανοιξα τα ματια και τι ειδα? 
    Ειδα οτι ολα αυτα τα χρονια εγω απλως προσπαθουσα να αποδειξω ποσο αδικο ειχε η μητερα μου ή ποσο δικιο ειχα εγω -το ιδιο πραγμα στην τελικη.
    Παρε οποια αποφαση νομιζεις οτι ειναι η σωστη ομως πρωτα αναλυσε το και σιγουρεψου οτι δεν ειναι πεισμα γιατι, σου λεω, παιζει και αυτη η περιπτωση. 
    Δυναμη και διαυγεια σου ευχομαι με ολη μου την καρδια.
  • dorinaki @ 25.02.2011 08:57
    Τώρα μιλάς με τη μητέρα σου??
  • 12pm @ 25.02.2011 11:30
    Μιλαμε...ναι... αλλα δυστυχως πολλα εχουν ειπωθει και απο τις δυο πλευρες.Λογια που εχουν μεινει χαραγμενα στη μνημη και δεν σβηνονται οσα συγνωμη κι αν πουμε η μια στην αλλη, οσο κι αν εχουμε συγχωρεσει η μια την αλλη. 
    Δεν ειναι οτι με πληγωνουν τοσο αυτα που ειπε εκεινη αλλα τα δικα μου λογια ειναι πιο ζοφυρα στη μνημη μου. Φανταζομαι το ιδιο συμβαινει και με εκεινη.
  • boa @ 25.02.2011 12:26
    dorinaki το πιθανότερο είναι πως θα ακουστώ σαν τη μητέρα σου... δεν έχω τέτοια πρόθεση όμως...
    κι εγώ πέρασα πολλά χρόνια προσπαθώντας να "αποδείξω" στη μητέρα μου πόσο γενικά λάθος ήταν και όχι μόνο στα γκομενικά... και το αποτέλεσμα μετά από χρόνια είναι να σκέφτομαι πως λίγο λιγότερο αντιδραστική να ήμουν απέναντί της, θα είχα γλιτώσει από τεράστιες ταλαιπωρίες...
    αλλά πέρα από τη μαμά σου... 20 χρόνια κοριτσάκι μου είναι ΠΑΡΑ πολλά... τι γάμους και πανηγύρια σκέφτεσαι καλό μου... οκ, τώρα που είσαι 25 δεν σε νοιάζει... όταν θα είσαι 35 και θα έχεις ακόμα όρεξη για ζωή, εκείνος θα είναι μεγάλος πολύ, κουρασμένος και γενικά σε άλλη φάση... και trust me εκεί γύρω στα 35 αυτά θα έχουν μεγάλη σημασία και για εσένα... γιατί όπως και να 'χει τα 20 χρόνια είναι τεράστια διαφορά... το σεξ; η διασκέδαση; οι αρρώστιες (του) που θα σκάνε σιγά σιγά;
    μη με πάρεις με τις πέτρες... οκ έρωτας κλπ κλπ... τώρα δεν τον έχεις επί της ουσίας, υπάρχει το μυστήριο του ανεκπλήρωτου κλπ κλπ... όταν θα μένετε ΚΑΘΕ μέρα στο ίδιο σπίτι και κάθε μέρα θα κάνετε τα ίδια και τα ίδια, τότε όλα θα μοιάζουν αλλιώς και όλα θα είναι αλλιώς και από την μεριά του... trust me! και ενδεχομένως η μαμά σου να είναι στην ίδια ηλικία με αυτήν που θα είναι εκείνος τότε και να ξέρει... 
  • skorpy @ 25.02.2011 12:41
    Αποψη μου ειναι αν εισαι ευτυχισμενη μ'αυτον τον ανθρωπο ,μεινε μαζι του αλλα ως σχεση!για γαμο επιβραδυνε τα σχεδια!εισαι μικρη ακομα για τετοιες δοκιμασιες!!!φιλικα!
  • lucil @ 25.02.2011 13:07
    πάντα  οι  γονείς  θέλουν  το  καλύτερο για  τα παιδιά  τους  , και  να τα  προστατεύσουν  να  μην κάνουν  " τα δικά  τους  λάθη".  η μητέρα  σου θέλει  να  σε  προστατέψει  (  όμως  η  στάση  της  να  μην  θέλει  να  του  μιλήσει  κρίνοντας  τον  μόνο από  την  ηλικία , δεν  είναι σωστή)
    στο  τι  θέλεις  εσύ  , είναι ότι από  την  μία  δεν  θέλεις  να στεναχωρήσεις  την  μητέρα  σου ,και  σίγουρα  και  τον άνθρωπο  σου. εσύ  όμως  τι  θέλεις ???
    εσύ  ζείς  με  αυτόν  τον  άνθρωπο , εσύ  τον  επέλεξες  να  είναι  στν  ζωή  σου.  και  αν  δεν τον  θέλεις  εσύ  θα  το  επιλέξεις.
    και αν  ήταν  αυτός  , η  ήταν κάποιος  άλλος , πάλι  η  μητέρα  σου  θα  ήταν εκεί.
     
    επίλογος :  dorinaki  , εσύ  θα  αποφασίσεις  με  βάση τα  συναισθήματα  σου , και  όχι  με  βάση  το τι πρέπει  και  τι  δεν  πρέπει.
     
    έχω μετανοιώσει  για  τα λάθη  μου  , γιατί   εγώ  το  επέλεξα  , και  έχω  μετανοιώσει  γι  αυτά  που  δεν  μπόρεσα  να κάνω.
     
     
  • boa @ 25.02.2011 14:53
    ania αδιαμφισβήτητα καθώς μεγαλώνουμε βαραίνουμε, αλλάζουμε συνήθειες και ενδιαφέροντα, είμαστε πιο "χορτάτοι" και ζητάμε άλλα πράγματα από τη ζωή μας πλέον... αυτό το παθαίνουμε ΟΛΟΙ, άντρες και γυναίκες... το ζήτημα είναι να το παθαίνεις με κάποιον που παθαίνει το ίδιο μαζί σου... όχι με κάποιον που περνάει τώρα αυτό που θα περάσεις εσύ σε 20 χρόνια, ούτε με κάποιον που περνάει τώρα αυτό που πέρασες εσύ πριν από 20 χρόνια... και αυτό δεν χωράει διαπραγμάτευση...
    από την άλλη και αφού τόσο πολύ θέλει ο οποιοσδήποτε να κάνει οτιδήποτε, είμαι της άποψης πως γούστο του καπέλο του, ας το κάνει να ηρεμήσει κι αυτός και οι γύρω του... χωρίς πολλά πολλά... κοινώς 25 χρονών κοπέλα δεν χρειάζεται την άδεια ΚΑΝΕΝΟΣ για να ζήσει τον έρωτά της... η μαμά την δική της ζωή την έζησε... αυτή η ζωή αφορά την κόρη και ΜΟΝΟ... αυτό που θέλω να πω είναι πως οι άλλοι ανακατεύονται στη ζωή μας εφόσον τους ανακατέψουμε εμείς...
  • boa @ 25.02.2011 15:52
    δεν συμφωνώ... ή μάλλον συμφωνώ οκ μια χαρά ηλικίες είναι όλες και μπράβο τους που στα 57 κλπ είναι ζωντανοί κλπ... αυτό που λέω είναι ότι δεν γίνεται (όχι δεν θέλω, δεν είναι σωστό, δεν είναι αποδεκτό), απλά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να συμβιώσεις για πολύ με κάποιον που είναι 20 χρόνια μεγαλύτερός σου... γιατί η φίλη μας εδώ μιλάει για γάμους και πανηγύρια... και δεν είναι μόνο το γλεντοκόπημα... είναι και οι ώρες της ξεκούρασης, της τηλεόρασης, γενικά οι συνήθειες μέσα στο σπίτι και όχι τόσο έξω από αυτό... και είναι τρομερά διαφορετικοί οι περισότεροι άνθρωποι όταν είναι με φίλους και γνωστούς από ότι όταν είναι μέσα στο σπίτι με τον σύντροφό τους...
  • boa @ 25.02.2011 15:59
    συμφωνώ για την επιρροή από το περιβάλλον και ότι μας επηρρεάζει ανάλογα... απλά αν κάτι το θέλουμε τόσο πολύ... ε, απλά το κάνουμε... αν χρειαζόμαστε άδεια για να το κάνουμε, μέσα μας, τότε δεν είμαστε και τόσο σίγουροι...
    αλλά φαντάσου κι αυτή τη μάνα... να βλέπει το μπουμπούκι της με ένα δικό της συνομήλικο... δηλαδή όσο ανοιχτόμυαλος και να 'σαι... ε, στο παιδί σου δεν θα ήθελες να συμβεί πάντως...
  • boa @ 25.02.2011 16:23
    α οκ
  • dorinaki @ 25.02.2011 19:59
    Συγγνώμη που αργώ να απαντήσω αλλά τρέχω όλη μέρα.... Όσο αφορά στη συμβίωση και τη συνηθεία που αναφέρετε ξέχασα να αναφέρω πως τα 2 τελευταία χρόνια μένουμε μαζί πλην 4 μηνών που χωρίσαμε... Οπότε δεν τίθεται κανένα θέμα στην καθημερινότητα... Γνωρίζω πολύ καλά τα προβλήματα που θα προκύψουν μόλις μεγαλώσει.. (γιατί εγώ όσο και να τρέξω δεν τον φτάνω... ) Πίστεψτε με αυτός έχει πολύ μεγαλύτερη ενέργεια από όση είναι η δική μου στα 25. Τώρα όσο αφορά στο θέμα του ότι είμαι "μικρή"... Έχω ζήσει πολλά από εφηβικές και φοιτητικές περιπέτειες οπότε μετά και τον χωρισμό που έκανα για χάρη της μάνας μου, στην επανασύνδεση ήμουν αποφασισμένη για το επόμενο βήμα, διαφορετικά δε θα γυρνούσα κιόλας... Μην ξεχνάμε το ότι βάζω κ έναν άνθρωπο 45 χρονών σε διαδικασίες γιατί εγώ ακόμα και 30 να φτάσω θα έχω χρόνο μπροστά μου... Εκείνος όμως??? Δεν είμαι με τα μυαλά στα κάγκελα... Το πρόβλημα είναι στη μητέρα μου... Στην οποία ήδη έχω πει βαριές κουβέντες του τύπου "Αν η ευτυχία μου είναι δυστυχία σου, εύχομαι ολόψυχα να δυστυχήσω..." Είμαι σε μία κατάσταση πολέμου με 2 πλευρές που αγαπώ πάρα πολύ... Σκέφτομαι σιγά-σιγά να πάω και σε ψυχολόγο γιατί το φορτίο μου με βαραίνει τόσο, που σήμερα καθώς οδηγούσα σκέφτηκα να πάω καρφωτή στα λιμανάκια!! Αν συνεχίσω έτσι κάποια στιγμή θα το κάνω και δε θα μείνω στη σκέψη! Κρύο χιούμορ κάνω... μπρρρρρρρρρ!!aniaania Γιατρέ μου σώσε με!!!!
  • dorinaki @ 26.02.2011 11:19
    @Magneto
    Να σε ρωτήσω κάτι....είχατε σχέση από όταν σπούδαζες?
    -Είχαμε σχέση όταν ήμουν στο 2ο έτος της σχολής μου...
     

    Φίλες από τη σχολή έχεις? Φίλους? Διακοπές με τους φίλους σου έχεις πάει?
    Παρέες άλλες έχεις?Εσύ δουλεύεις?
    -Έχω και φίλες από τη σχολή και φίλους από τις διάφορες δουλειές που έχω κάνει και μιλάμε για φίλους που απέκτησα και κρατάω εδώ και  7 χρόνια πέραν από τους παιδικούς μου φίλους. Διακοπές έχω πάει και τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσής μου με φίλες και φίλους αλλά το κάνω και τώρα με την κολλητή μου, οι 2 μας (που είναι παντρεμένη) αλλά και με τις φίλες μου από τη δουλειά. Δουλεύω και επίσης έχω ξεκινήσει και δεύτερη σχολή γιατί αυτό που τελείωσα δεν μου αρέσει.
     
    Προς θεού δε θέλω να παντρευτώ με κάποιον επειδή δεν τον "παίρνει" αλλά επειδή το θέλω!!! Και μετά από 5 χρόνια δεν υπάρχει πλέον η έννοια να δοκιμάσω τη σχέση μου...
    Και μεταξύ μας αν ήταν να βρεθεί κάτι άλλο καλύτερο στο δρόμο μου, θα είχε βρεθεί γιατί δε ζω μαντρωμένη, ούτε είμαι καμία που δε βλέπεται!!
     
  • dorinaki @ 26.02.2011 11:25
    Ξεχάστηκα... Ο πατέρας (Κριός) μου είναι η μεγάλη μου αδυναμία αλλά τα νήματα τα κινεί η μητέρα μου... Είχαμε πάντα πολύ περίεργη χημεία, γιατί σαν χαρακτήρες είμαστε κοντά και όταν περνούσαμε στα σοβαρά άκρη δε βγάζαμε χωρίς τη μάνα μου.! Σαν οικογένεια έχουμε τεράστιο δέσιμο γι'αυτό το λόγο δε θέλω να τους πληγώσω και έχω βρεθεί σε αυτό το σημείο. Είμαι και μοναχοπαίδι οπότε καταλαβαίνετε...
  • dorinaki @ 26.02.2011 17:52
    Αν δεν τον ήθελα δε θα ήμουν εκεί 5 χρόνια, ούτε θα συζητούσα για γάμο... Φυσικά και τον θέλω και είναι ο μοναδικός λόγος που έρχομαι σε κόντρα με τη μάνα μου...
  • dorinaki @ 26.02.2011 19:20
    Όχι... Εργένης είναι, ούτε καν χωρισμένος... Ο μοναδικός λόγος είναι η ηλικία. Δεν τον γνωρίζει καν. Απλά τον έχει δει και έχουν πει ένα "Γειά"... Ένα φυσιολογικό ζευγάρι είμαστε με μοναδικό "παρατράγουδο" τη διαφορά ηλικίας. Δεν είναι άσχημος, ούτε χοντρός, ούτε έχει κανένα εξωτερικό περίεργο χαρακτηριστικό για να πω ότι δεν τον εγκρίνει γι'αυτό. Ούτε είμαι μαζί του για κάποιο συμφέρον (π.χ λεφτά, αυτοκίνητα ή ταξίδια). Ένας μέσος άνθρωπος είναι! Δεν καταλαβαίνω....
  • TheHunter69 @ 26.02.2011 20:25
    Άλλα μυαλά υπάρχουν στα 25 άλλα στα 30 άλλα στα 35...
    και ότι είπαν όλοι οι υπόλοιποι εδώ μέσα, έχουν τα δίκια τους.
    Δεν σε κρίνουμε. Σαν άτομα που είμαστε έξω από τον χορό, σου χτυπάμε το καμπανάκι.
    Δεν σου λένε μην το κάνεις, αλλά να σκεφτείς το τώρα, το μετά και το μέλλον.
    Να σκεφτείς όλα αυτά που διάβασες εδώ μέσα και να σκεφτείς το τι πραγματικά θες και αν αυτό που θες είναι αληθινό ή κόλλημα.
    Ζύγισε τα πράγματα και μην πεισμώνεις με την μητέρα σου.
    Αλήθεια την ρώτησες για ποιο λόγο δεν τον θέλει, κάνατε κουβέντα σαν γυναίκες και όχι σαν μάνα προς κόρη?
  • vAIRsiFIRE @ 26.02.2011 20:48
    Ντορινακι, θα μιλησω σαν μανα πρωτα. Κι εγω στην θεση της μητερας σου, θα ειχα την ιδια αντιδραση. Με τιποτα δεν θα ηθελα να δω το κοριτσακι μου σε τετοια κατασταση. Γιατι? Απλα μαθηματικα, πανω στο ανθος της ηλικιας σου και δεν εννοω τωρα, μετα τα 30-35 που επιτελους η γυναικα 'ωριμαζει', ξερει τι θελει και πως το θελει. (μην μου πειτε οι μικοροτερες οτι η ωριμανση ερχεται πιο νωρις, γιατι κουνια που σας κουναγε και ακομα σας κουναει). Τοτε λοιπον που θα εχεις ορεξη τρελη για ζωη, δεν θα εχεις καποιον διπλα σου που θα μπορεσει να μοιραστει τον ενθουσιασμο σου, γιατι πολυ απλα θα οδευει προς την δυση του...  Σκεψου την διαφορα ηλικας σας, οταν εσυ θα εισαι 40 και εκεινος 60... στα 50 σου θα εισαι ακομα μια γυναικα γεματη ορμη και εκεινος θα αρχισει να σου μιλαει για χοληστερινες και ζαχαρα μπορει να κρατα και μπαστουνακι...
    Τωρα ειμαι σιγουρη οτι τα βρισκεται, ειμαι επισης σιγουρη οτι νομιζεις οτι ειναι το αλλο σου μισο, μπορει και να ειναι, εσυ το ξερεις, οχι εμεις..
    Αν λοιπον πιστευεις οτι μπορεις να αντεξεις και να θυσιασεις ενα μελλον που καποια στιγμη θα νιωσεις πολυ μονη σου, για να κερδισεις λιγα χρονια ευτυχιας, ορμα.. Δικη σου ειναι η ζωη και δικες σου οι επιλογες..
    Μια φιλη, πολυ καλη μου ειναι σε μια παρομοια κατασταση, θα θυμαμαι τα λογια της παντα.. "Δεν με νοιαζει το αυριο, θα μου αρκουσαν 2 στιγμες ευτυχιας μαζι του, σημερα"
     
    Σαν γυναικα τωρα, θα σου ελεγα οτι η δεν μπορεις να ορισεις την καρδια και να της βαλεις ορια για το ποιον θα χτυπησει, αν νιωθεις οτι οντως αυτος ο ανθρωπος ειναι για σενα, καντο.. η αγαπη χρονια, χρωμα δεν κοιτα...
     
    Συμβουλη: Παιζει το σεναριο να συζησετε για κανα 2 3 χρονια? Να δεις και πως συμπεριφερεται μεσα στο σπιτι, τις συνηθειες του? Να ερθει και η επιστροφη του κρονου σου βρε παιδακι μου...
  • fotoula @ 27.02.2011 00:17
    An den eisai anwrimi  kai goustareis pragmatika .... pantrepsou ton - H'  meine mazi tou [den einai anagki na pantreuteis]
     
    yparxoun paradeigmata petuximenwn gamwn me tosi diafora ilikias sto zeugari - p.x. Spfia Lauren-Carlo Ponti...ola auta exartwntai apo to pws ti briskei o ka8enas - - - gia na eisai mazi tou, mallon psaxneis patriko protypo. Ase pou enas megalos antras, mporei na min exei 'tosi freskada' , alla dinei sta8erotita kai mporei na leitourgisei ws mentoras - kati pou einai akoma pio 'trabixtiko' [na to pw polu apla]
     
    Ase pou...ok, .... to poly na pantreuteis kai na xwriseis ... [kati pou mporei na symbei fusika ki an pantreuteis kapoion isa me sena...] - - -
     
    p.s dikio exei i vairs sto oti i gunaika sta 30-35 einai super, alla kata ti gnwmi mou einai adiko na katadikaseis mia sxesi pou les oti sou kanei....gia kati pou 8a sumbei se mia 10etia kai bale....Poios Zei kai Poios Pe8ainei ws tote.....
     
    Good Luck!

έχουν γενέθλια 191 μέλη.

γιορτάζουν οι: Ιάσων

ΦΥΛΕΣ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ

  • loading...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ

  • loading...
  • loading...