δεν χρειαζεται μουσική... παντα, καλοκαιρι, ανοιξη, χειμωνα, φθινόπωρο στα χωριά του Κάβο Ντόρο, ο αέρας και οι βουνοκορφές, τα βράχια και τα ελάχιστα δέντρα, συνθέτουν την πιο ωραία, την πιο χαλαρωτική μουσική που έχεις ακούσει. Τη μουσική της Φύσης.
Να είσαι καλά kavvadia, να μας χαρίζει πάντα τέτοια κείμενα.
Κολυμπάμε μαζί με τους κατοίκους του ταραγμένου αρχιπελάγους μαζί σου kavvadias, αλλά χωρίς νευρικότητα. Ωραία αυτά τα νερά, ήταν σα να τα θυμήθηκα κι εγώ. Θα πιω άλλη μια μπύρα στην υγειά σου...
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
Να είσαι καλά kavvadia, να μας χαρίζει πάντα τέτοια κείμενα.