" Σαν τσιγάρο σε κρατώ

που γουστάρω να καπνίσω

θα σ’ ανάψω θα σε πιω

και στο τέλος θα σε σβήσω

κι αν σε κόψω τώρα πια

Δώσ’ μου φωτιά το θάνατο να ανάψω

Σαν τσιγάρο σε κρατώ της βραδιάς το τελευταίο

κι ίσως να ‘ναι απ’ το καπνό που χωρίς να θέλω κλαίω

Ίσως πάλι φταις κι εσύ που σε λίγο θα τελειώσεις

μα σε θέλω μια ζωή κι ας ξέρω πως θα ‘ρθει στιγμή να μ’ εξοντώσεις

Στο κάτω κάτω της γραφής...   

Δώσ’ μου φωτιά το θάνατο να ανάψω

Δώσ’ μου φωτιά το θάνατο να πιω

Στο κάτω κάτω της γραφής... "



στης μοναξιας τα καλντερίμια ..