Φεύγω.
Για που δεν θα σου πω.
Έτσι θα καμωθώ
πως κάποιο μυστικό έχω από σένα .


Θα κρυφοκοιτάξω τους βυθούς,
θα συμφιλιωθώ με τη θάλασσα
εμπιστεύοντας της την αντάρα μου,
θ' ανακατέψω τ'άστρα με το ύψος μου,
θα παραμερίσω με τις προσευχές μου 
το ενιαίο του ουρανού,
μήπως και μέσα σ' όλα αυτά
είναι κρυμμένη η αποστολή σου:
αν ήρθες για να ξανοίξεις τα χρώματα
και τους χειμώνες να καθαιρέσεις, 
ή για να στρίψεις αρνητικά 
τους διακόπτες του λογισμού μου
σκορπίζοντας τη φυγή σου.

Σαν θα τη βρω και ειν' ηλιόλουστη, 
θα τρέξω ολοπόρφυρη κι απέραντη
να την ξαναδιαβάσω στα μάτια σου.
Αν πάλι μέσα στην κακοκαιρία κρύβεται 
θα προσποιηθώ πως δεν την διάβασα .
Κι αν μάταια πάλι έψαξα,
θα πιέσω με την καρτερία μου το στήθος σου
ώσπου μονάχος σου να την προδώσεις .