παρακαλώ περιμένετε...
ΦΥΛΕΣ ΤΩΝ ΖΩΔΙΩΝ
Moon in Gemini

 

 

 

..αυτούς που έσβησαν σαν τεράστιες τσόντες, άλλαξαν σε όνειρα, ξύπνησαν σ’ ένα ξαφνικό Μανχάταν και µάζεψαν τους εαυτούς τους από υπόγεια, µπλεγµένους µε το αδίστακτο και τρόµους από µελλοντικά όνειρα της Τρίτης Λεωφόρου και σύρθηκαν σε γραφεία ανεργίας,

αυτούς που πέταξαν τα ρολόγια τους απ’ τη σκεπή, 
ψηφίζοντας Αιωνιότητα έξω απ’ το Χρόνο και την επόµενη δεκαετία,έτρωγαν στο κεφάλι ξυπνητήρια, κάθε µέρα,

αυτούς που δεν κατάφεραν να κόψουν τις φλέβες τους τρεις φορές απανωτά, τα παράτησαν και βιάστηκαν ν’ ανοίξουν παλαιοπωλεία όπου ένιωσαν ότι γερνούσαν κι έκλαιγαν,

αυτούς που κάηκαν ζωντανοί µε τα’ αθώα φανελένια τους κουστούµια στη λεωφόρο Μάντισον, µέσα σε θύελλες µολυβένιας ποίησης και επελάσεις κλαγών σιδηρών συνταγµάτων µόδας, νιτρικών ουρλιαχτών διαφηµιστικών νεράιδων, ξινής µπόχας της φαύλης Ιντελιγκέντσιας των εκδοτών ή τους έλιωσαν σουρωµένα ταξί Απόλυτης Πραγµατικότητας..

 

..αυτούς που γύµνωσαν τους εγκεφάλους τους µπρος στον Παράδεισο,

κάτω απ’ τον Υπέργειο

 

αυτούς που διώχτηκαν απ’ τις Ακαδηµίες σαν τρελοί και συγγραφείς πρόστυχων ωδών

αυτούς που τα ’κλάσαν σε αξύριστα δωµάτια µε τα σώβρακα µονάχα,
καίγοντας τα λεφτά τους σε σκουπιδοτενεκέδες,
ακούγοντας τον τρόµο να βαράει τους τοίχους,

αυτούς που τους τσακώσανε απ’ τα ηβικά τους µούσια,καθώς γύριζαν µέσω Λαρέντο στη Νέα Υόρκη µ’ ένα τσιγαριλίκι,

αυτούς που αρπάξανε σύφιλη σε µπουρδελοξενοδοχεία και τράβηξαν αιθέρα στο Πάραντάυς Άλλυ, θάνατος,
ή εξάγνιζαν τα’ ακέφαλα κορµιά τους κάθε νύχτα,µε όνειρα, ναρκωτικά, τροµώδεις παραισθήσεις, οινόπνευµα, καύλα κι ατέλειωτα γαµήσια,
αφάνταστα αδιέξοδα φριχτού σύννεφου κι εκκένωση φωτός σε κεφάλι παιγµένο ανάµεσα Πάτερσον- Καναδά,

αυτούς που σκέφτηκαν πως δεν ήσαν παρά µονάχα τρελοί,όταν η Βαλτιµόρη έλαµψε µέσα σε µια µεταφυσική έκσταση,

αυτούς που εµφανίστηκαν πάλι στη ∆υτική Ακτή µε µούσια και σορτσάκια,ελέγχοντας το FBI µε µεγάλα ειρηνικά µάτια,ερωτικοί στο σκούρο δέρµα τους, πασάροντας δυσνόητες προκηρύξεις,

αυτούς που έκαψαν τα µπράτσα τους µε τσιγάρο,διαµαρτυρόµενοι για το ναρκωτικό ντουµάνι του Καπιταλισµού,

αυτούς που µοίρασαν αριστερίστικες µπροσούρες στη Γιούνιον Σκουέα, κλαίγοντας, βγάζοντας τα ρούχα τους, καθώς οι σειρήνες του Λος Άλαµος τους ξεφώνιζαν, ξεφωνίζοντας τη Γουόλ Στρητ και Το φέρυ- µποτ για το Στάτεν ξεφώνιζε κι αυτό,

 

αυτούς που πέταξαν πατατοσαλάτα σε οµιλητές διαλέξεων του C.C.N.Y.

για το Ντανταϊσµό κι εν συνεχεία παρουσιάστηκαν µόνοι τους στα γρανιτώδη σκαλιά του τρελάδικου µε ξυρισµένα κεφάλια και κωµικές εξαγγελίες αυτοκτονιών, απαιτώντας ακαριαία λοβοτοµή, κι αντί γι’ αυτή άρπαξαντο τσιµεντένιο κενό ινσουλίνης, µετραζόλ, ηλεκτρισµού, υδροθεραπείας,ψυχοθεραπείας, εργασιοθεραπείας, πινγκ- πονγκ κι αµνησίας..

 

Kάρλ Σόλομον!

Είμαι μαζί σου στο Ρόκλαντ, όπου πιο τρελός είσαι από μένα!

 

 

To Oυρλιαχτό, Άλεν Γκίνσμπεργκ (1955) 

 

https://www.youtube.com/watch?v=WANNqr-vcx0

Σχόλια:    Αξιολόγηση:
παρακαλώ περιμένετε...

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

Αξιολόγηση: χωρίς αξιολόγηση

έχουν γενέθλια 219 μέλη.

ΦΥΛΕΣ - ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ

  • loading...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ

  • loading...
  • loading...