Ο  ανοιξιάτικος Ηλιος ανέβαινε στην κορυφή του Ουρανού.Ηταν ακόμη αδύνατος και αγκομαχούσε από την περίοδο του Χειμώνα αλλα ήταν αισιόδοξος γιατι ήξερε πως το καλοκαιρι ήταν κοντά.

Ενιωθε την αναγκη να δράσει,να δώσει μάχη για το δικαιώμα του στη Ζωή,να υπερασπιστεί την θέση του στο Συμπαν-θεση που ειχε χασει κατα τη διαρκεια του Χειμωνα-πιο εντονη απο ποτε.Η μητερα γη ξανοιγοταν κατω του με τα δαντελωτα ακρογιαλια,τις ακομη χιονισμενες βουνοκορφες,τις κλισεις των ποταμων να ακολουθουν βουστροφηδον την κλιση προς τη Θαλασσα.

"Θα δωσω τη μαχη μου για να υπερασπιστω τα δικαια μου παση θυσια" ειπε.

"Ειμαι ο ΗΛΙΟΣ,και η θεση μου στον ουρανο μου ανηκει.Θα δωσω τη μαχη απεναντι στο Χειμωνα,τα Συννεφα,το Κρυο,το  Σκοταδι και θα κερδισω οριστικά τη μάχη απέναντι σε όσους με απειλούν" και συνέχισε το δρόμο του ψηλά σκορπίζοντας την ελπίδα και την ανάγκη για μάχη στους ανθρώπους απο κάτω του.

 "Και ειδεν ο Ηλιος τα παντα ,οσα εποιησε,και ιδου καλα λιαν"(Γενεσις,στιχος 31 )

*****************************************************************************************************************************

Το σκοτάδι είχε πλυμμηρίσει την περιοχή όταν αργά αργά η Σελήνη βγήκε από την μαύρη αυλαία του Ουρανού.Ηταν ολοκληρη,λαμπερή,φωτεινή,μην αφήνοντας περιθώριο για άδικα σχόλια,κακαίσθητα μισόλογα και ανερμάτιστες σκέψεις.

Κοίταξε τους ανθρώπους από κάτω της.Της φαίνονταν ομοφοι αλλα τόσο μόνοι.

"Πρεπει να τους βοηθήσω να βγουν έξω μαζί όλοι "σκέφτηκε ."Πρέπει να εμπνεύσω τους ποιητές να οργανώσουν ποιητικές βραδιές,τους χρυσοχόους να φτιάξουν νέα κοσμήματα να δείξουν στις βιτρίνες,τους σχεδιαστές μόδας να οργανώσουν γκαλά,τους ζωγράφους να αρχίσουν νέα έργα,τους ανθρώπους να βρεθούν μαζί".

Αναστέναξε λίγο για το αν θα έπρεπε να χαλάσει την ήδη ομορφη εικόνα και ξεκίνησε.

"Και ειδεν η Σεληνη τα παντα ,οσα εποιησε,και ιδου καλα λιαν"(Γενεσις,στιχος 31 )

http://youtu.be/ZGMDBppWBOo

(μην το χαλασουμε της Roverandom*).