(Οταν σκέφτομαι την ερωτική συμπεριφορά ενός αρη στο σκορπιό, πάντα μου έρχεται στο μυαλό η Μήδεια.Εγραψα το παρακατω με βάση αυτο , σε μια  ποιητικής μορφή ιστορία.)

Πράξη πρώτη

Πράσινα αμυγδαλωτά μάτια περιγραμμένα απο μαύρη μπογιά.Τα ματιά της πλεξίδα σαν φίδια πλεγμένα.Πανέμορφη.

Του έδωσε τον εαυτό της.Κομμάτιασε τα προικιά της, τα έριξε στη θάλασσα.Αρχαίο τελετουργικό, μαζί της να μείνει.

"Δεν θα μέινει μαζί σου.." σίμωσε ένα κοράκι στην πλώρη και της είπε.

"Σώπα..μαζί μου θα μείνε.Για μια ζωή."

"Κοίτα τον.." ξανάπε το κοράκι. " ..δες πως χορεύει,είναι παιδι του αιόλου.Τέτοιους ανέμους εσύ δεν γνώρισες στην πατρίδα σου.

Πάψε, είπε και το έδιωξε με το χέρι της.

Μάγισσα ήταν.Τα προικιά της γεμάτα στην πατρίδα, γεμάτα φλουριά τα αμπάρια.Δεν παντρευόταν, τον περίμενε.Δεν παντρευόταν,επαιζε με γητειές.

Πράξη δεύτερη

 Κυλίστηκε με στα αίματα.Τα χάιδευε.Είχε φορέσει το νυφικό της.Βάρυνε απο το πολύ αίμα.Δεν σηκωνόταν απο χάμω.Τα αγκάλιαζε.Δάκρυ δεν έπεσε στο αίμα.Άσχημη γητειά,να πέσει δάκρυ μέσα σε αίμα.Τ'αγκάλιαζε.

Τον εκδικήθηκε.

Ατεκνη!Άτεκνη των γυναικών.

 http://www.youtube.com/watch?v=8iuZ6j5JLpc