Καλησπέρα,
Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη σου για βοήθεια. Είναι πολύ σημαντικό ότι αποφάσισες να ψάξεις για υποστήριξη. Νομίζω πως εφόσον έκανες αυτό το τεράστιο βήμα αναγνώρισης των θεμάτων που αντιμετωπίζεις, είναι καλύτερο να βρεις έναν ανθρωπο στον οποίο να μιλήσεις επαγγελματικά. Συγγνώμη για το θάρρος που παίρνω να μιλήσω έτσι,απλά είναι κρίμα να έχεις όλη αυτή τη σναισθηματική φόρτιση και να μην την αξιοποιήσεις με κάποιον σε μόνιμη βάση,ο οποίος πραγματικά θα σε βοηθήσει να βγεις από όλο αυτό πιο δυνατή.
Καλή δύναμη σου εύχομαι
χμμμμ , οντως ζορικη ζωη ! Ισως αυτο βοθησει ισως ανακουφισει ελαχιστα.
Εαν δεν το εχεται δει αφιερωστε τον χρονο και δειτε το "μονοκοπανια" !
http://video.google.com/videoplay?docid=-8459266136242057768#
Λυτρωνει ανακουφιζει σε κανει να δακρυσεις να ανατριχιασεις. Ειναι επιστημονικη συνεντευξη , ε !
Τι να κανεις ε !..... Μπορεις και να μην τους μιλησεις ποτε ή καλυτερα δες το βιντεαι και μετα αφησε επιτελους το ΕΝΣΤΙΚΤΟ σου να σου πει !
Γκουντ λάκ
Καλα!
Την εχω δει την εκπομπη
Αληθειες που καινε!!!
Θαλεγα στην RINAMA να απομακρυνθει για λιγο και να δει τι αναγκες καλυπτει η επικοινωνια τετοιου τυπου με τους "δικους"της!
Καλα κουραγια!
Αν και Λέων...δεν νομίζω ότι θα μπορούσα ποτέ να ποδοπατήσω έτσι άλλον άνθρωπο...ακόμη και όταν το "θηρίο"... ουρλιάζει μέσα μου για κάποια αδικία ή εκμετάλλευση...
Όπως δε γνωρίζω πως θα αντιδρούσα στη θέση σου....
Εκείνο που διαβλέπω όμως στο μήνυμά σου, είναι ένας άνθρωπος που αγαπήθηκε κάποτε από έναν γονιό (πατέρας) και παρόλες τις δυσκολίες συνεχίζει να αποζητά την αγάπη...πιθανότατα της μητέρας
Επίσης, πιστεύω βαθύτατα ότι όσοι δεν ξέρουν να δίνουν, δεν ξέρουν και να δέχονται...
Δυστυχώς, η μητέρα σου δεν φαίνεται να σου έχει δώσει μέχρι τώρα το σπουδαιότερο.....την αγάπη και τη συναισθηματική ασφάλεια που χρειάζεται κανείς για να πιστέψει στον εαυτό του και να αγωνίζεται στα δύσκολα...
Το θλιβερότερο όλων είναι ότι, μάλλον δεν είναι και σε θέση να λάβει αγάπη....ούτε καν από τον γιό της.
Αυτή λοιπόν είναι η "εικόνα" όπως την αντιλαμβάνομαι...και επίτρεψέ μου..είναι πολύ θλιβερή για να θέλεις ακόμη να αποτελείς τμήμα της...
Δεν ξέρω εάν ακούγομαι σκληρή...προσπαθώ μόνο να είμαι συνεπής με τον εαυτό μου...
Αυτά είναι πολύ δύσκολα πράγματα και κανένα αστρολογικό φόρουμ δε μπορεί να τα χειριστεί. Το πρώτο βήμα το έχεις κάνει. Παραδέχεσαι ότι υπάρχει πρόβλημα. Το δεύτερο βήμα, είναι η ψυχανάλυση. Και το οφείλεις στον εαυτό σου. Καλή τύχη.
Μια κουβεντα θα σου πω μονο επειδη εχω περασει κ εγω πολλα στη ζωη μου.Οποιος λυπαται ειναι για λυπηση.Αυτο βαλτο καλα στο μυαλο σου.Εισαι εξυπνη γυναικα με ανοιχτο μυαλο.Κοιτα μπροστα σου κ ασε τους αλλους..και το αιμα να σου πιουν δεν θα χορτασουν.Αρκετα δεν σε εκμετταλευτηκαν?? Μπορεις κ χωρις αυτους.Δυστυχως καποιοι γονεις ξεχωριζουν τα παιδια τους,βαλε ΟΡΙΑ σιγουρα δεν θα τους αρεσει αλλα τι αλλο πια να σου κανουν??και μη στεναχωριεσαι γιατι υπαρχει και θεος και ολα εδω πληρωνονται...
κατ'αρχας σας ευχαριστω ολους παρα πολυ για την πολυτιμη βοηθεια σας,αυτο ειναι το 4 μηνυμα που παλευω να σας γραψω και απο τις 02,10 εχει πεσει το ρευμα 5 φορες,μολις τελειωνω το μηνυμα τα χανω ολα γι'αυτο θα σας γραψω αυριο λεπτομερειες και θερμες ευχαριστιες.να ειστε ολοι καλα
Rinama, μην επιτρεπεις να σου φερονται ετσι, οσο κι αν τους αγαπας.
Βαλε πρωτη σου προτεραιοτητα να προστατεψεις τον εαυτο σου, να τον αγαπας και να τον φροντιζεις, και ολα τα αλλα θα ακολουθησουν.
Σου ευχομαι καλη τυχη
Δεν ξέρω αν είναι παρηγορία στον άρρωστο αυτό που θα πώ, αλλά δεν είσαι μόνη...διάβαζα το πόστ σου και όλα αυτά μου φαίνονταν ακράια, απαράδεκτα, απίστευτα, αλλά τελικά κι εγώ εμμέσως και πολλοί δικοί μου άνθρωποι τα έχουν περάσει...
έγώ την οικογένεια την εχω απομυθοποιήσει τελείως μέσα μου...μάνα σου ή αδερφός σου είναι αυτοί που είναι και μάλλον δε βλέπω περιθώρια να αλλάζουν, είναι και ψιλοπροχωρημένης ηλικίας, αλλά και νεώτεροι να ήταν δεν ξέρω κατα πόσο αλλάζουν οι άνθρωποι τελικά, ιδίως αν δεν έχουν καμία συναίσθηση του τί κανουν και πόσο λάθος είναι...
οπότε το μόνο που σου μένει είναι να πατήσεις εσύ στα πόδια σου και να βρεις τη δύναμη να ρίξεις μια μούτζα πίσω σου..
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΑ ΑΧΑΡΙΣΤΑ ΚΑΘΙΚΙΑ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ,ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ. Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ. ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.
ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΛΟΓΟΣ-ΨΕΥΤΗΣ-ΞΥΛΟ-ΒΟΗΘΕΙΑ
Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη σου για βοήθεια. Είναι πολύ σημαντικό ότι αποφάσισες να ψάξεις για υποστήριξη. Νομίζω πως εφόσον έκανες αυτό το τεράστιο βήμα αναγνώρισης των θεμάτων που αντιμετωπίζεις, είναι καλύτερο να βρεις έναν ανθρωπο στον οποίο να μιλήσεις επαγγελματικά. Συγγνώμη για το θάρρος που παίρνω να μιλήσω έτσι,απλά είναι κρίμα να έχεις όλη αυτή τη σναισθηματική φόρτιση και να μην την αξιοποιήσεις με κάποιον σε μόνιμη βάση,ο οποίος πραγματικά θα σε βοηθήσει να βγεις από όλο αυτό πιο δυνατή.
Καλή δύναμη σου εύχομαι
Εαν δεν το εχεται δει αφιερωστε τον χρονο και δειτε το "μονοκοπανια" !
http://video.google.com/videoplay?docid=-8459266136242057768#
Λυτρωνει ανακουφιζει σε κανει να δακρυσεις να ανατριχιασεις. Ειναι επιστημονικη συνεντευξη , ε !
Τι να κανεις ε !..... Μπορεις και να μην τους μιλησεις ποτε ή καλυτερα δες το βιντεαι και μετα αφησε επιτελους το ΕΝΣΤΙΚΤΟ σου να σου πει !
Γκουντ λάκ
Την εχω δει την εκπομπη
Αληθειες που καινε!!!
Θαλεγα στην RINAMA να απομακρυνθει για λιγο και να δει τι αναγκες καλυπτει η επικοινωνια τετοιου τυπου με τους "δικους"της!
Καλα κουραγια!
Όπως δε γνωρίζω πως θα αντιδρούσα στη θέση σου....
Εκείνο που διαβλέπω όμως στο μήνυμά σου, είναι ένας άνθρωπος που αγαπήθηκε κάποτε από έναν γονιό (πατέρας) και παρόλες τις δυσκολίες συνεχίζει να αποζητά την αγάπη...πιθανότατα της μητέρας
Επίσης, πιστεύω βαθύτατα ότι όσοι δεν ξέρουν να δίνουν, δεν ξέρουν και να δέχονται...
Δυστυχώς, η μητέρα σου δεν φαίνεται να σου έχει δώσει μέχρι τώρα το σπουδαιότερο.....την αγάπη και τη συναισθηματική ασφάλεια που χρειάζεται κανείς για να πιστέψει στον εαυτό του και να αγωνίζεται στα δύσκολα...
Το θλιβερότερο όλων είναι ότι, μάλλον δεν είναι και σε θέση να λάβει αγάπη....ούτε καν από τον γιό της.
Αυτή λοιπόν είναι η "εικόνα" όπως την αντιλαμβάνομαι...και επίτρεψέ μου..είναι πολύ θλιβερή για να θέλεις ακόμη να αποτελείς τμήμα της...
Δεν ξέρω εάν ακούγομαι σκληρή...προσπαθώ μόνο να είμαι συνεπής με τον εαυτό μου...
Rinama, μην επιτρεπεις να σου φερονται ετσι, οσο κι αν τους αγαπας.
Βαλε πρωτη σου προτεραιοτητα να προστατεψεις τον εαυτο σου, να τον αγαπας και να τον φροντιζεις, και ολα τα αλλα θα ακολουθησουν.
Σου ευχομαι καλη τυχη
Κινήσου.
Δεν ξέρω αν είναι παρηγορία στον άρρωστο αυτό που θα πώ, αλλά δεν είσαι μόνη...διάβαζα το πόστ σου και όλα αυτά μου φαίνονταν ακράια, απαράδεκτα, απίστευτα, αλλά τελικά κι εγώ εμμέσως και πολλοί δικοί μου άνθρωποι τα έχουν περάσει...
έγώ την οικογένεια την εχω απομυθοποιήσει τελείως μέσα μου...μάνα σου ή αδερφός σου είναι αυτοί που είναι και μάλλον δε βλέπω περιθώρια να αλλάζουν, είναι και ψιλοπροχωρημένης ηλικίας, αλλά και νεώτεροι να ήταν δεν ξέρω κατα πόσο αλλάζουν οι άνθρωποι τελικά, ιδίως αν δεν έχουν καμία συναίσθηση του τί κανουν και πόσο λάθος είναι...
οπότε το μόνο που σου μένει είναι να πατήσεις εσύ στα πόδια σου και να βρεις τη δύναμη να ρίξεις μια μούτζα πίσω σου..
δεν ξέρω, το βλέπω σα μόνη λύση...