πρώτα διαζύγιο και μετά να σταθείς στα πόδια σου ΔΕΝ υπάρχει καλή μου!
το ανάποδο όμως είναι απαραίτητο, αλλιώς θα δέρνεσαι μεταξύ έπρεπε ή όχι.
δυστυχώς δεν είναι μια απόφαση, γραμμένη σε ένα φύλλο χαρτί!
είναι μια απόφαση ''ζωής'', όπως και όλες οι δεσμεύσεις που παίρνουμε.
για να φτάσεις εκεί, δεν θα σου το πεί το σύμπαν, αλλά η ψυχή σου....
δεν ξέρω εαν έχεις πάρει τη σωστή απόφαση και λόγος δεν μου πέφτει.
αυτό που πρέπει να πάρεις όμως είναι χρόνος με τον εαυτό σου και πολύ δουλειά.....πάρα πολύ, με τα θέλω, τα πρέπει, τα συναισθήματά σου!
όταν είσαι έτοιμη, για ότι είναι αυτό, τότε θα μπορείς να πείς ότι αποφάσισες οριστικά.
πραγματικα μονο αποφαση για διαζυγιο υπαρχει.οταν την παρεις αυτην την αποφαση πραγματικα τοτε τιποτα δεν θα μπορει να σε σταματησει ουτε το οικονομικο ουτε η ανασφαλεια για το μελλον.ουτε καν τα παιδια.απλα...δεν θα μπορεις να ζησεις με τον αλλον πια...δεν θα μπορεις να πορευτεις μαζι του ουτε για μια μερα....
ΑΝ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ,ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ,ΤΟΤΕ ΔΙΩΞΕ ΑΠ'ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΦΥΓΕ.
σας ευχαριστω ολους για τα σχολια σας... η αποφαση εχει παρθει...απλα παλευω να σταθω στα ποδια μου οικονομια γιατι δεν ειμαι μονη...εχω κ ενα μικρο παιδακι, το οποιο ειναι το μονο που δεν φταει σε τιποτα...
αισθανομαι πλεον το απεραντο κενο με αυτον τον ανθρωπο...κ δεν θελω σε καμια περιπτωση να ζησω μια ζωη γεματη συμβιβασμους...πιστευω πως εχω πολλα ακομα να ζησω κ σιγουρα ομορφα...
σκεψεις για διαζυγιο...
an den briskeis akri kali mou, me ti zwi sou... ti na sou pei ki o ouranos?
den to 'douleueis' ligo perissotero, mpas kai to swsete;
πρώτα διαζύγιο και μετά να σταθείς στα πόδια σου ΔΕΝ υπάρχει καλή μου!
το ανάποδο όμως είναι απαραίτητο, αλλιώς θα δέρνεσαι μεταξύ έπρεπε ή όχι.
δυστυχώς δεν είναι μια απόφαση, γραμμένη σε ένα φύλλο χαρτί!
είναι μια απόφαση ''ζωής'', όπως και όλες οι δεσμεύσεις που παίρνουμε.
για να φτάσεις εκεί, δεν θα σου το πεί το σύμπαν, αλλά η ψυχή σου....
δεν ξέρω εαν έχεις πάρει τη σωστή απόφαση και λόγος δεν μου πέφτει.
αυτό που πρέπει να πάρεις όμως είναι χρόνος με τον εαυτό σου και πολύ δουλειά.....πάρα πολύ, με τα θέλω, τα πρέπει, τα συναισθήματά σου!
όταν είσαι έτοιμη, για ότι είναι αυτό, τότε θα μπορείς να πείς ότι αποφάσισες οριστικά.
καλή δύναμη
αισθανομαι πλεον το απεραντο κενο με αυτον τον ανθρωπο...κ δεν θελω σε καμια περιπτωση να ζησω μια ζωη γεματη συμβιβασμους...πιστευω πως εχω πολλα ακομα να ζησω κ σιγουρα ομορφα...