κουράστηκα να περιμένω φως απο κάπου. μόνο οι φίλοι έμειναν, καλά τα λέει η κοντοβά στα υπέροχα πλάσματα. τίποτε άλλο όμως. οι σχέσεις τίποτε, η οικογένεια πόλεμος, τα ψυχολογικά ταλαιπωρία. ήμαρτον. εδώ και δυόμιση χρόνια η χιροσίμα και το ναγκασάκι είναι μέσα κι έξω μου. σάς παρακαλώ ρίξτε μια ματιά στον χάρτη μου.... θα φτιάξει τίποτε? να ελπίζω?