Οι περισσότερες μακροχρόνιες σχέσεις έχουν τον Κρόνο του ενός να κάνει όψεις με τους προσωπικούς πλανήτες του Άλλου... Όμως μέχρι να ισορροπήσει η σχέση υπάρχει μεγάλη ένταση, πίεση, αίσθηση περιορισμού, φόβος, άγχος σε εκείνον που οι προσωπικοί του πλανήτες έρχονται σε επαφή με τον Κρόνο του Άλλου...Για να γίνω περισσότερο σαφής: η ισορροπία επιτυγχάνεται όταν ο Κρόνος πάψει να φοβάται/ζηλεύει/ενοχλείται από τον αυθορμητισμό και την άνεση του Άλλου σε κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι της ζωής του (το οποίο δηλώνεται απο τον προσωπικό πλανήτη) και ο Άλλος συνειδητοποιήσει ότι ένα μέρος αυτών που του προσάπτει ο Κρόνος, κάποια απο τα κομμάτια της προσωπικότητάς/συμπεριφοράς/στάσης/αντίδρασής του θα ήταν καλύτερα να αλλάξουν/περιοριστούν/προσαρμοστούν/ εξελιχθούν προς χάρη της σχέσης αλλά και της ίδιου του χαρακτήρα του... Φυσικά η διαδικασία της προσαρμογής και των δύο είναι επίπονη και χρειάζεται χρόνος, διάρκεια και θέληση ώστε να λειτουργήσει η σχέση...Όταν όμως περάσει τις συμπληγάδες η σχέση αντέχει και δύσκολα σπάει...