Ερώτηση

Γεια σας. Θα ήθελα να μου πείτε αν φαίνεται στον γενέθλιο χάρτη του ανηψιού μου, που είναι γεννημένος στις 2/1/2007 και ώρα 10:20 Αθήνα, ο λόγος που δεν μιλάει ακόμη. Το έχουμε ψάξει το θέμα ιατρικά (παιδίατροι, αναπτυξιολόγοι, παιδοψυχίατροι, παιδονευρολόγοι κλπ) όλα οκ! Εγώ το μόνο που εντόπισα στο χάρτη του είναι ότι ο κυβ/της του 3ου η Αφροδίτη είναι στο 12ο οίκο σε όψη χιαστί με Σελήνη. Επηρεάζει η αντίθεση Σελήνης-Πλούτωνα; Είναι ψυχολογικό; Περιμένω απάντησή σας και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!

Απάντηση

sotianna, γενικά αποφεύγω να απαντώ σε τέτοιες ερωτήσεις γιατί θεωρώ πως πάντα ένας ειδικός γιατρός είναι καλύτερος σ' αυτές τις περιπτώσεις. Αφού πάντως έχετε συμβουλευτεί τους ειδικούς και δεν βρίσκουν κανένα πρόβλημα θα παραθέσω εδώ ένα δύο στοιχεία που μπορεί να φανούν χρήσιμα για να κατανοήσεις πως και μόνο που βάζουμε σε κάτι την "ταμπέλα" του προβλήματος το κάνουμε χειρότερο.

1. Ο ανιψιός σου έχει γεννηθεί με Ερμή στον Αιγόκερω, δηλαδή έναν Κρόνιο Ερμή. Θα πρέπει να περιμένεις και μετέπειτα στη ζωή του πως δεν θα λέει ποτέ περισσότερα από όσα είναι απαραίτητα, θα κρατά τις σκέψεις του μυστικές/κρυφές ή θα δυσκολεύεται να τις εκφράσει στους γύρω του εκτός κι αν αισθάνεται μεγάλη ασφάλεια και οικειότητα για να το κάνει. Αυτή είναι η φύση της επικοινωνίας που αντιλαμβάνεται - δεν θα τον ενδιαφέρει ποτέ η φλυαρία πάντα η ουσία.

2. Η Σελήνη του στους Διδύμους δηλώνει μια πολύ επικοινωνιακή μητέρα - κάποια που δίνει τεράστια σημασία στην διαλεκτική επικοινωνία με το παιδί της, στο να του μεταδώσει πληροφορίες, σκέψεις, γνώσεις. Η ίδια η μητέρα δείχνει να δίνει περισσότερη σημασία σ' αυτή την επικοινωνία και όχι την σωματική. Αυτό μπορεί κανείς να το καταλάβει και από την χιαστή όψη με την Αφροδίτη στον Αιγόκερω. Ο ανιψιός σου, με γήινη Αφροδίτη, αισθάνεται ασφάλεια/χαρά/αρμονία όταν επικοινωνεί και σωματικά και αυτό είναι ένα εξαιρετικά κομβικό κομμάτι για να τον κάνετε να νιώσει οικεία. Αγγίζετε τον, παίξτε μαζί του παιχνίδια που να έχουν και σωματική δραστηριότητα, όχι μόνο πνευματική, βάλτε τον να αισθάνεται αντικείμενα με την αφή του ή την όσφρηση του. Και κυρίως μην τον πιέζετε με κανένα τρόπο να μιλήσει. Δείξτε του πως μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί του και με άλλους τρόπους. Και έτσι σιγά σιγά θα πάρει μπρος.

Το τονίζω ξανά πως τίποτα δεν είναι "πρόβλημα" μέχρι τη στιγμή που εμείς θα το ονοματίσουμε έτσι. Η λύση ξεκινά από το να αποδεχτείτε την ιδιωτική φύση του ανιψιού σου και να μην παρουσιάζετε με τη στάση σας στο ίδιο το παιδί πως αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα, από τη στιγμή μάλιστα που και ειδικοί γιατροί λένε πως δεν υπάρχει.