Ο χαρακτηρισμός "χτυπημένος" πλανήτης, "χτυπημένα σημεία" με απωθούν εξαιρετικά γιατί εκπέμπουν γκαντεμιά και μοιρολατρία...Προτιμάω να μιλάω για δύσκολες, δυσαρμονικές ή ακόμα καλύτερα παραγωγικές όψεις εφόσον είναι αυτές κυρίως που μας πιέζουν να εξελιχθούμε... Αν τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί είναι απευκταίοι οι προκαταλήψεις και η δαιμονοποίηση διαφόρων όψεων- που έχουν τις ρίζες τους στο μεσαίωνα- με εκνευρίζουν γιατί κάνουν την αστρολογία να μοιάζει με ρεσιτάλ σκοταδισμού και ανοησίας... Αν όλοι όσοι έχουμε δυσαρμονικές όψεις πεθαίναμε απο αιφνίδιο ή ξαφνικό θάνατο δεν θα είχαν μείνει ζωντανοί πολλοί άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη...Αντί να ψάχνουμε τον τρόπο και την ώρα που θα πεθάνουμε είναι πολύ καλύτερα όσο είμαστε ζωντανοί να ζήσουμε τη ζωή μας με όλες τις δυνάμεις που διαθέτουμε γνωρίζοντας ότι χωρίς προκλήσεις και αντιξοότητες δεν καταφέρνουμε τίποτα...οι άνθρωποι είμαστε πολύ τεμπεληδες για να προχωρήσουμε χωρίς έντονη πίεση- χωρίς τις παραγωγικές όψεις δεν θα κάναμε καν το κόπο να βγούμε απο τη θάλασσα...
(εννοείται ότι ο labtec μου δίνει την ευκαιρία να αντιδράσω σε αυτό το μοιρολατρικό είδος "αστρολογίας" και δεν υπάρχει καμία προσωπική αιχμή...)
...κάθε άλλο αγαπητέ gpano....
αλλά... όμως δεν παύουν να αποτελούν σημεία στο χάρτη του καθενός μας, συγχρόνως δε αλίμονο... σαν άνθρωποι ποιος δε θάθελε να ζήσει,έστω και κάτω από τις πιο δυσμενείς συνθήκες...ωστόσο το να μαθαίνεις διάφορα νέα πράγματα, έστω και με πισωγυρίσματα δεν αποτελεί κακό...τουναντίον πιστεύω κεντρίζει την περιέργεια σε κάθετι νέο, καινούργιο, μυστικότητα κλπ...
Το ζήτημα είναι ότι δεν ισχύουν αυτές οι "απόψεις", δεν βοηθάνε, δεν εξελίσουν, δεν χρειάζονται, δεν προσφέρουν τίποτα εκτός απο μια παραφιλολογία που κάνει την αστρολογία απωθητική... κάθε φορά που ο καθένας μας ΖΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ δεν έχει καμιά σημασία ο θάνατος...
περα και απο αστρολογια...ετσι ειναι gp, αλλα αντε να καταλαβει ο κοσμος που τα θελει ολα τωρα οπως τα σκεφτηκε,χωρις να σκεφτει/προσπαθησει/κουραστει...και μεσα στη κλαψα και στη βοηθεια συνεχως...
...σαφώς και δεν βοηθάνε, ούτε άγουν την ανθρωπότητα προς τα εμπρός...
η αστρολογία...αποτελεί μαθηματική=θετική σκέψη....ωστόσο όμως για να ζήσεις και να δημιουργήσεις, χρειάζεται να λαμβάνεις υπόψιν "τα σημεία των καιρών", για να πορευθείς με πείσμα και αποτελεσματικότητα στον "αγώνα" της επιβίωσης, άρα της ζωής....και ούτε ο θάνατος πρέπει να αποτελεί φόβο για τον σύγχρονο άνθρωπο....
Υπάρχει λέτε κανείς ζωντανός που να μην φοβάται το θάνατο? Όσο συγχρονος και να είναι??
Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι πρέπει να σπαταλήσεις έστω και ένα δευτερόλεπτο του χρόνου σου για να εντοπίσεις την πιθανή ημερομηνία του θανάτου σου όταν έχεις μια ζωή να ζήσεις...
κι εγω σου λεω οτι καποιος μας ελεγε την ημερομηνια και την ωρα...
και τι εγινε?τι θα αλλαζε...?
θα ζουσες πιο εντονα σημερα και για το υπολοιπο...?
ωραια,γιατι δε το κανουμε ετσι κι αλλιως,αφου θα πεθανουμε καποια στιγμη σιγουρα...?
καλως ηρθες annam
...από την αρχαιότητα, ο άνθρωπος προσπαθούσε να βρει το ελιξήριο της αθανασίας....και δεν θα σταματά ποτέ για αυτό...
...η περιέργεια για τον θάνατο...αποτελεί για τον άνθρωπο ένα από τα πιο άλυτα μυστήρια...ίσως κάποτε... να μάθουμε...ποιος ξέρει...
αναφέρει ο αγαπητός gpano:"κάθε φορά που ο καθένας μας ΖΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ δεν έχει καμιά σημασία ο θάνατος...",
ζεις και δημιουργείς, εντάξει, αλλά ο θανατος...? δεν έχει σημασία...?
θάνατος και γέννεση, αποτελούν αλληλένδετες σημασίες η μία συμπληρώνει την άλλη...
απλα κανεις δε θελει να το σκεφτεται...και θεωρει οτι ειναι κατι που δεν τον αφορα...
γι αυτο και στις κηδειες βλεπεις τον κοσμο σε σοκ...
ΠΩ ΠΩ πως εγινε αυτο...?
τι πως εγινε?
σε ολους μας θα συμβει...αρα φυγε απο μια κενη σχεση,απο εναν τελειωμενο γαμο,μια αχαριστη φιλια,μια δουλεια χωρις προοπτικη σημερα...
τον/την τρωει να μαθει λεπτομερειες και παλι ομως δυσκολα αλλαζει κατι στη καθημερινοτητα του...
αφου κανεις δε γυρισε να μας πει κατι,σιγουρα εχουμε μια ζωη να ζησουμε,αντε λοιπον...
καλα τα λες αστροπελεκι!
αλλα κ παλι η λυση δεν ειναι απλα και μονο "φυγε" γιατι αυτο ειναι και απορροια πανικου.
δουλεψτο και λιγο μεσα σου... αν ερθεις για λιγο αντιμετωπος με το ενδεχομενο... αλλαξε μεσα σου, αλλαξε ζωη...
εννοειται οτι εχεις σκεφτει...zen
οχι στη 1η δυσκολια ,αντε γεια...πολυς κοσμος εγκαταλειπει ευκολα,δεν αποχωρει κατοπιν σκεψης...
αλλα μην αναμασας και 20 χρονια τα ιδια και τα ιδια γιατι στην αλλη ζωη θα ειναι καλυτερα...ή οπου να ναι θα φτιαξουν τα πραγματα...
αστροπελεκι ...
λεει ενα τραγουδι ηπειρωτικο...
στο καιρο αρρωστησα
στα γιαννενα θα γιανω
στην ακρη στο καπεσοβο
θα πεσω να πεθανω
(καποιος που ασχολειται με τη λαογραφια, μου κατερριψε το μεταφυσικο του ασματος... αυτος που το γραψε λεει, αφησε μια γυναικα πισω κι εφυγε στα ξενα... εμαθε πως εκεινη βρηκε αλλον -γι'αυτο αρρωστησε. οταν γυρισει -και καλα- θα γιανει... και μετα θα παει στα πατρια εδαφη να πεθανει!!)
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΙΘΥΝΟΝΤΕΣ ΤΟΥ STARDOME
(εννοείται ότι ο labtec μου δίνει την ευκαιρία να αντιδράσω σε αυτό το μοιρολατρικό είδος "αστρολογίας" και δεν υπάρχει καμία προσωπική αιχμή...)
αλλά... όμως δεν παύουν να αποτελούν σημεία στο χάρτη του καθενός μας, συγχρόνως δε αλίμονο... σαν άνθρωποι ποιος δε θάθελε να ζήσει,έστω και κάτω από τις πιο δυσμενείς συνθήκες...ωστόσο το να μαθαίνεις διάφορα νέα πράγματα, έστω και με πισωγυρίσματα δεν αποτελεί κακό...τουναντίον πιστεύω κεντρίζει την περιέργεια σε κάθετι νέο, καινούργιο, μυστικότητα κλπ...
η αστρολογία...αποτελεί μαθηματική=θετική σκέψη....ωστόσο όμως για να ζήσεις και να δημιουργήσεις, χρειάζεται να λαμβάνεις υπόψιν "τα σημεία των καιρών", για να πορευθείς με πείσμα και αποτελεσματικότητα στον "αγώνα" της επιβίωσης, άρα της ζωής....και ούτε ο θάνατος πρέπει να αποτελεί φόβο για τον σύγχρονο άνθρωπο....
Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι πρέπει να σπαταλήσεις έστω και ένα δευτερόλεπτο του χρόνου σου για να εντοπίσεις την πιθανή ημερομηνία του θανάτου σου όταν έχεις μια ζωή να ζήσεις...
και τι εγινε?τι θα αλλαζε...?
θα ζουσες πιο εντονα σημερα και για το υπολοιπο...?
ωραια,γιατι δε το κανουμε ετσι κι αλλιως,αφου θα πεθανουμε καποια στιγμη σιγουρα...?
καλως ηρθες annam
...η περιέργεια για τον θάνατο...αποτελεί για τον άνθρωπο ένα από τα πιο άλυτα μυστήρια...ίσως κάποτε... να μάθουμε...ποιος ξέρει...
αναφέρει ο αγαπητός gpano:"κάθε φορά που ο καθένας μας ΖΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ δεν έχει καμιά σημασία ο θάνατος...",
ζεις και δημιουργείς, εντάξει, αλλά ο θανατος...? δεν έχει σημασία...?
θάνατος και γέννεση, αποτελούν αλληλένδετες σημασίες η μία συμπληρώνει την άλλη...
Απαπαπαπα με τίποτα δεν θέλω να μάθω... είναι το μοναδικό πράγμα που δεν θέλω να μάθω!
Όλα τα άλλα ναι!
γι αυτο και στις κηδειες βλεπεις τον κοσμο σε σοκ...
ΠΩ ΠΩ πως εγινε αυτο...?
τι πως εγινε?
σε ολους μας θα συμβει...αρα φυγε απο μια κενη σχεση,απο εναν τελειωμενο γαμο,μια αχαριστη φιλια,μια δουλεια χωρις προοπτικη σημερα...
τον/την τρωει να μαθει λεπτομερειες και παλι ομως δυσκολα αλλαζει κατι στη καθημερινοτητα του...
αφου κανεις δε γυρισε να μας πει κατι,σιγουρα εχουμε μια ζωη να ζησουμε,αντε λοιπον...
αλλα κ παλι η λυση δεν ειναι απλα και μονο "φυγε" γιατι αυτο ειναι και απορροια πανικου.
δουλεψτο και λιγο μεσα σου... αν ερθεις για λιγο αντιμετωπος με το ενδεχομενο... αλλαξε μεσα σου, αλλαξε ζωη...
οχι στη 1η δυσκολια ,αντε γεια...πολυς κοσμος εγκαταλειπει ευκολα,δεν αποχωρει κατοπιν σκεψης...
αλλα μην αναμασας και 20 χρονια τα ιδια και τα ιδια γιατι στην αλλη ζωη θα ειναι καλυτερα...ή οπου να ναι θα φτιαξουν τα πραγματα...
Της κακομοιρας λεμε ........!!!!! Λαμπογυαλο δε θα μεινει !
λεει ενα τραγουδι ηπειρωτικο...
στο καιρο αρρωστησα
στα γιαννενα θα γιανω
στην ακρη στο καπεσοβο
θα πεσω να πεθανω
(καποιος που ασχολειται με τη λαογραφια, μου κατερριψε το μεταφυσικο του ασματος... αυτος που το γραψε λεει, αφησε μια γυναικα πισω κι εφυγε στα ξενα... εμαθε πως εκεινη βρηκε αλλον -γι'αυτο αρρωστησε. οταν γυρισει -και καλα- θα γιανει... και μετα θα παει στα πατρια εδαφη να πεθανει!!)
(ασχετο!!!)
χααααααααααααααα-------ιιιιαααααααχχχχ-------φταπ !
καλο βραδυ
αλλα κι αυτη αφου βρηκε αλλον...δε νομιζω να ελιωνε...
ωραια τα παραδοσιακα ασματα...
τον βαρεμένο πλανήτη
γι΄αυτό και δεν επένδυσα
κι έφυγα απ΄το σπίτι
... απαντώ και στο ποστ έτσι ! Φιλιά πελέκι ! την κάνω κι εγώ !