"Δεν ανήκα πια σʼ αυτόν τον κόσμο. Δεν μπορούσα να συμμετέχω στην χαρμοσύνη
και στην γαλήνη. Τα πόδια μου ήταν ρυπαρά. Και ο ρύπος δεν θα έφευγε
σκουπίζοντάς τα στο χαλάκι. Με συντρόφευαν σκιές κρυφές από τούτο τον
κόσμο του σπιτιού και άλλες πολλές φορές είχα μυστικά και φόβους μα όλα
ήταν ένα τίποτα μπροστά σε τούτα που έσερνα μαζί μου εκείνη την μέρα"
Ντέμιαν του Ερμαν Εσσε
Σε μια υπερβολική
προσπάθεια για αυτοέλεγχο ουσιαστικά θυσιάζεται η
εσωτερική ηρεμία καθώς και η επαφή με τα συναισθήματα.Από την άλλη, " ο
κόσμος είναι σαν ένα πουλί που γεννιέται σπάζοντας το αυτγό του.Και η
γέννηση αυτή έχει πολύ πόνο" Ντέμιαν-Έρμαν ΈσσεΜ έναν λόγο, το 99,99%
του πληθυσμού δεν ζει τη ζωή που θάθελε και αυτό από μόνο του μας πονάει
μερικές φορές.Κάτι μέσα μας μας θυμίζει οτι δεν είμαστε αυτοί που
ορίζουμε για να επιβιώσουμε στην καθημερινότητά μας.Σε έναν κόσμο που δεν αλλάζει, μερικές φορές, αλλάζουμε εμείς.Και αυτό πονάει.Έρχεται και ο Ουρανός, τι περιμένεις?Το παράλογο θα ήτανε να μην το πάθαινες αυτό.
Τώρα που το σκέφτομαι, κάτσε να έρθει ο Ουρανός για τα καλά κι εκεί να δεις κλάμα.
Όχι από μας, αλλά από τους άλλους που μας έχουν κάτσει εδώ.
<--εδώ λέμε
για την ωρα οι εξελιξεις με προλαβαινουν και εγω ειμαι σε νιρβανα.....πληρη αποδοχη....
το να τα σπασω ολα ειναι απο περυσι το φθινοπωρο μονιμο αισθημα....
τα κλαματα πανε μαζι με τα νευρα και με ac τετραγωνο δεν μ ειναι αγνωστο...
τα χειροτερα φοβαμαι...!!!
τον αξονα 4-10 .....
δηλαδη andrew31 δεν τα χεις ξανανιωσει αυτα??επιστροφη δεν ειχες???
υπομονη..θα ναι πολλα τα χρονια....
μη μπαινεις στο λινκ.Κανε το αντιγραφη και επικολληση στο youtubeκαι αυτο ισχυει για ολα τα λινκ που δεν ανοιγουν."ο κοσμος που αλλαζει" του αλκινοου ειναι.
auta ta eixa 3ananiwsei alla oxi toso entona!!auton to kairo ola mou pane xalia!!den exw dei akoma aspri mera!ase pou xwrisa me tin dikia mou prosfata kai exw kai ton ourano apo pano!eimai se mia fasi pou den thelw allo tin zwi mou!!
ti sunbainei??
και στην γαλήνη. Τα πόδια μου ήταν ρυπαρά. Και ο ρύπος δεν θα έφευγε
σκουπίζοντάς τα στο χαλάκι. Με συντρόφευαν σκιές κρυφές από τούτο τον
κόσμο του σπιτιού και άλλες πολλές φορές είχα μυστικά και φόβους μα όλα
ήταν ένα τίποτα μπροστά σε τούτα που έσερνα μαζί μου εκείνη την μέρα"
Ντέμιαν του Ερμαν Εσσε
Σε μια υπερβολική
προσπάθεια για αυτοέλεγχο ουσιαστικά θυσιάζεται η
εσωτερική ηρεμία καθώς και η επαφή με τα συναισθήματα.Από την άλλη, " ο
κόσμος είναι σαν ένα πουλί που γεννιέται σπάζοντας το αυτγό του.Και η
γέννηση αυτή έχει πολύ πόνο" Ντέμιαν-Έρμαν ΈσσεΜ έναν λόγο, το 99,99%
του πληθυσμού δεν ζει τη ζωή που θάθελε και αυτό από μόνο του μας πονάει
μερικές φορές.Κάτι μέσα μας μας θυμίζει οτι δεν είμαστε αυτοί που
ορίζουμε για να επιβιώσουμε στην καθημερινότητά μας.Σε έναν κόσμο που δεν αλλάζει, μερικές φορές, αλλάζουμε εμείς.Και αυτό πονάει.Έρχεται και ο Ουρανός, τι περιμένεις?Το παράλογο θα ήτανε να μην το πάθαινες αυτό.
Όχι από μας, αλλά από τους άλλους που μας έχουν κάτσει εδώ.
<--εδώ λέμε
για την ωρα οι εξελιξεις με προλαβαινουν και εγω ειμαι σε νιρβανα.....πληρη αποδοχη....
το να τα σπασω ολα ειναι απο περυσι το φθινοπωρο μονιμο αισθημα....
τα κλαματα πανε μαζι με τα νευρα και με ac τετραγωνο δεν μ ειναι αγνωστο...
τα χειροτερα φοβαμαι...!!!
τον αξονα 4-10 .....
δηλαδη andrew31 δεν τα χεις ξανανιωσει αυτα??επιστροφη δεν ειχες???
υπομονη..θα ναι πολλα τα χρονια....
βαριέμαι αλκίνοο όμως.
για άκου εδώ
http://www.youtube.com/watch?v=df2K91QSqJE&playnext