Πότε θα δούμε μια ασπρη μέρα και εμείς?! Πότε θα ξημερώσει μια ωραία μέρα που όλα θα μας πηγαίνουν οπου εμείς θέλουμε, θα γίνονται όλα με τον δικό μας τρόπο, θα περάσουμε τέλεια βρε αδελφέ?! Τα νεύρα μου, τα χάπια μου και το ταξί στο δρόμο να με περιμένει!!! Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά χωρίς πια να μπορούμε να κάνουμε αυτά πουτόσο αγαπάμε και πολύ πολύ ζητάμε?! Ως πότε θα τετραγωνιζουν οι πλανήτες μας πότε οι κυβερνήτες μας θα πάρουνε μπροστά? Πότε θα δούμε τ'άστρα μας να λάμπουν και ένα φεγγάρι στρογγυλό δρόμο να μας χαράζουν λυτρωτικό και πάλι? Ως πότε θα κρονίζει ο έρωτας και θα γαμ..ται ο Δίας και εμείς πότε θα βλέπουμε την σκόνη της κυρίας (Αφροδίτης)?! Ως πότε θα αντέχουμε αφεντικά και βρόγχους να μας τυλίγουν στο λαιμό και να τραβούν το βάθρο?! Ως πότε θα ΄χανω τα καλύτερα και δεν θα πέρνω πρέφα τα σύστριγκλά που γίνονται εδω και εγώ δεν είμαι μέσα?! Απάντηση δεν πέρνω και πονώ μα την καρδιά μου σφίγγω κάπου εκεί στον ουρανό είναι το πεπρωμένο μου γραμμένο φέρτε μου ένα λεξικό μπας και το διαβάσω....και κάποια άκρη βγάλω!! Αντε και καλά να ήμαστε :)