ειμαι 8 χρονια σε μια σχεση απο τα 15 μου

και τα 4μιση ειμαστε σε αποσταση

τον αγαπω με αγαπαει πολυ ειλικρινα

αλλα κακα τα ψεματα εχει φυγει ο ερωτας με χει κουρασει η αποσταση παρα πολυ

αλλα ειναι ο μονος ανθρωπος που εμπιστευομαι

και δεν θελω να τον χασω απο το πλαι μου

το ξερω οτι δεν μπορουμε να τα εχουμε ολα

αλλα δυσκολευομαι να του το πω να χωρισουμε 

γιατι αισθανομαι οτι θα τον στεναχωρησω  κ

ισως χτυπησω το κεφαλι μου αυριο μεθαυριο..

 δεν ξερω βιωνω ενα εξαμηνο μια απεριγραπτη κατασταση

που δεν την εχω πει πουθενα

οποιος εχει ζησει κατι αναλογο ας πει την εμπειρια του