να ’βρισκα της μοίρας το ψεύτικο κρασί...
εκείνο που σε βγάζει απ’ την παγωνιά...
να το πιω και να φύγω μακριά...
Για να σε δω στης Σμύρνης την άσβεστη φωτιά...
να μου φανερώνεις του Αιγαίου τα μυστικά...
Να μου τραγουδήσεις πράγματα γνωστά...
και να νιώθω πως σε ξέρω από παλιά...
Τι είναι αυτό που μάς ενώνει, μάς χωρίζει, μάς πληγώνει...
Kι είναι ο χρόνος που τελειώνει και ξανά μένουμε μόνοι...
Τι είναι αυτό που μάς ενώνει...
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙΣ