Yann tiersen - Summer '78 (Goodbye Lenin OST)

Τα καλοκαίρια έχουν ξανθά μαλλιά και μπρούτζινο χρώμα στην πλάτη. Ο ήλιος κόκκινος , καυτός, κάθε σούρουπο βουτάει στη δύση και η νύχτα ντύνεται πορτοκαλιά. Το φεγγάρι γεμίζει ποτήρια ανάμεικτα με ρούμι και θαλασσινό νερό. Στα βότσαλα φέγγουν τα αστέρια και σου κολλάνε στις πατούσες. Μυρίζει ιδρώτας και έρωτας από τις μασχάλες τα μεσημέρια, μια ξινή οσμή ανάμεσα από τους μηρούς, και γλύκα από τα όνειρα που κοιμούνται κάτω από τη σκιά. Το κύμα πήρε τη τωρινή μου νιότη και την έφερε μπροστά από τα πόδια μου, ο αφρός κάτι ψιθύρισε μα δε θυμάμαι. Κάτι ήθελα και το άφησα να βυθιστεί. Έβαλα σε ένα μπουκάλι ένα γράμμα για να επιπλεύσει και να φτάσει κάποτε στην αμμουδιά που φυτρώνουν πλατάνια και λωτοί. Οι ύφαλοι εμποδίζουν, τα κοράλια γραντζουνάνε. Κάποιες μυστικές παραλίες έχουν καταπατηθεί και βρώμισαν σκουπίδια, άλλες παραμένουν μυστικές και ανεξερεύνητες. Ο Φάρος φωτίζει το ακρωτήρι καθώς ο Οδυσσέας περνάει από τις Συμπληγάδες Πέτρες, οι Σειρήνες είναι κολομπιάνες και η Χάρυβδη είναι κόρη της επόμενης μέρας. Σα να ήθελα να καώ κι άλλο το μεσημέρι , δεν προστατεύτηκα με τίποτα.

Όμως μου τέλειωσε ο καλοκαιρινός ήλιος...