Σχηματίζοντας δυο μεγάλους κύκλους γύρω από την λέξεις συναισθηματική ασφάλεια και πάθος, δύο λέξεις σε διαφορετική πρόταση, τουλάχιστον για μένα, μη σου πώ και σε άλλη σελίδα- δυο κύκλους κουραστικούς, πολύμηνους- βρέθηκα πάλι στο "δεν ξέρω τι κάνω, δεν ξέρω που πάω, και τί θ'απογίνω".. Δεν πήρα κανένα μάθημα από τη δράση μου ως συναισθηματικός μπλέ κάδος, και ούτε πιστεύω στο ότι όλα αυτά έγιναν για κάποιο λόγο, άλλωστε δεν είμαι εγώ αυτή που "έφυγαν".. Είναι κάποιες φορές που όποιο χαρτί κι αν τραβήξεις από κάτω, απλά δεν σου κάνει, τότε μάλλον ήρθε η ώρα να αλλάξεις τράπουλα, so i did.. Δεν ξέρω πως νιώθω, δεν ξέρω αν νιώθω, για να είμαι ακριβής, τίποτα. Το μόνο που, ίσως, έμαθα, είναι οτι δεν αλλάζεις όταν "το πάρεις απόφαση" αλλά όταν δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά.. καλό σκ.