Ο Μυστικός γάμος

Παρανάλωμα θεών,

πως να αντέξουν τόσο ήλιο τα Ετρουσκικά είδωλα μας;

Κι ολη αυτή η ιερότητα με την οποια με περιβάλλεις,

δε συγκρίνεται ούτε τις δελφικές ιεροτελεστίες.

Ούτε με τα δάκρυα της Μαγδαληνής.

Αυτη η ιερότητα σαν  θαλασσα δακρύων

με πνίγει στιγμιαία, σε έναν άχρονο βυθό.

Αντικρύζω  λαξευμένες αγκαλιές,

βγαλμένες άλλωτε στο φώς,

μέσα σε καταποντισμένες πόλεις,

Αγάπες αστρικές που πνίγηκαν.

Υποσχέθηκαν να μετενσαρκωθούν ξανά

μα δίστασαν.

Φοβήθηκαν το τώρα,

γιατί το ρούφηξαν βουλιμικά,

σαν να'τανε Ποτέ.

και για αντίτιμο πληρώσαν το Τίποτα,

που'χει ρέστα για Πάντα.

Τόσο μεγάλες που ήτανε κεράσαν

πλιάτσικο απο τον εαυτό τους,

σε όλοκερο το σύμπαν ,

κι ύστερα χάθηκαν σαν μην υπήρξαν ποτέ,

Νομοτελειακή διαγραφή απ΄τα σκέλια του.

Έτσι ήταν γραφτό.

Τούτος ο κόσμος απο αγάπη μη ξεμείνει.

http://www.youtube.com/watch?v=QDw0nSRf-kg&feature=related