Το βλέπω εγώ το έργο...  Πάντα κολυμπούσα σε μεγάλες φουρτούνες. Τώρα μάλλον θα πνιγώ.

Δεν νιώθω όμως κανένα πανικό. Λίγη θλίψη μόνο και μια περίεργη, σκοτεινή, μαγευτική ηρεμία.

 Μια ιδιαιτέρως περίεργη ηρεμία... Σαν να είναι όλα καλύτερα έτσι.

Και τώρα εγώ πρέπει να παω για δουλειά. Μου έρχεται να γελάσω...

 http://www.youtube.com/watch?v=OX_TAIqLkWc