Ότι η κοινωνία συγκροτεί το άτομο και η συνύπαρξη την ύπαρξη είναι βεβαιωμένο και αληθές. Όσο για το κοπάδι, την ορδή, το σμήνος και την κοινωνική μνήμη, ισχύουν μεν, αλλά δεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η μνήμη ενός εκάστου είναι αντίγραφο της άλλης. Το ίδιο συμβάν οι ίδιοι άνθρωποι το εσωτερικεύουν διαφορετικά. Η προσωπικότητα συγκροτείται πάνω στα μοτίβα της ομοιότητας, της διαφοράς και της αμφισημίας. Ο καθείς και η βιογραφία του. Άλλωστε η ατομική μνήμη καταλήγει πάντα σε αφήγηση - προς τους άλλους. Εξού και το εύστοχο παραδοξολόγημα: Πάμε (πουθενά) να βρούμε (κανέναν) να πούμε (τίποτα)...

(clopyright)
Kωστης Παπαγιωργης (σεβασμος παρακαλω...)